Sense

1. allied, an allied
2. the body of allies

Examples

• ἐν δὲ τῷ ἔργῳ περιπλέοντι τῷ βασιλεῖ, καὶ τοὺσ οἰκείουσ ἐπισπέρχοντι, Χία συμμαχὶσ ἐμβαλοῦσα ἐκ θορύβου κατέσεισε· (Appian, The Foreign Wars, chapter 4 4:6)

Similar forms

• συμμάχων (688)
• συμμάχους (541)
• συμμαχίαν (449)
• συμμαχίας (266)
• συμμάχοις (221)
• σύμμαχοι (215)
• σύμμαχον (185)
• σύμμαχος (97)
• συμμαχεῖν (85)
• συμμαχίᾳ (38)
• συμμαχήσειν (31)
• συμμαχία (29)
• συμμαχικὸν (27)
• συμμαχῆσαι (23)
• συμμάχῳ (19)
• συμμαχίδων (18)
• συμμαχίδας (17)
• συμμαχικὰ (16)
• συμμάχου (15)
• συμμαχίην (15)
• συμμαχικοῦ (12)
• συμμαχικόν (10)
• συμμαχήσων (9)
• συμμαχῶν (8)
• συμμαχίης (8)
• συμμαχικῆς (8)
• συμμαχίαις (7)
• συμμαχικὸς (7)
• συμμαχικὴν (6)
• σύμμαχα (6)
• συμμάχοισι (6)
• συμμαχοῦντα (6)
• συμμαχούσας (6)
• σύμμαχός (5)
• συμμαχίδα (5)
• συμμαχικῷ (5)
• συμμαχήσας (5)
• συμμαχικὰς (5)
• συμμαχίσι (5)
• συμμαχοῦσι (5)
• συμμαχεῖ (4)
• συμμαχίαι (4)
• συμμαχικῶν (4)
• σύμμαχοί (4)
• σύμμαχόν (4)
• συμμαχούσης (3)
• συμμαχοῦσιν (3)
• συμμαχίδες (3)
• συμμάχεσθαι (3)
• συμμαχίδος (2)
• συμμαχικός (2)
• συμμαχικοῖς (2)
• συμμαχήσασι (2)
• συμμαχίδι (2)
• 1συμμάχοις (2)
• συμμαχοῦσαν (2)
• συμμαχῶσι (2)
• συμμαχήσει (1)
• συμμαχικοὺς (1)
• συμμαχιῶν (1)
• συμμάχοισιν (1)
• συμμαχοῦντι (1)
• συμμαχήσωσι (1)
• συμμαχὶς (1)
• συμμαχεῖτε (1)
• συμμαχίη (1)
• σ]υμμάχους (1)
• συμμαχέειν (1)
• συμμαχικὴ (1)
• συμμαχίσιν (1)
• σύμμαχ (1)
• συμμάχεται (1)
• συμμαχίν (1)
• συμμαχοίη (1)
• συμμαχήσειε (1)
• συμμαχέει (1)
• συμμαχήσετε (1)
• συμμαχικῶς (1)
• συμμαχοῖεν (1)
• συμμάχον (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.