Sense

1. assisting, aiding
2. defending
3. (masculine substantive) helper, ally, assister
4. (masculine substantive) mercenary, hireling

Examples

• δεῦρο, τέκος Πριάμοιο, Διὸς παράκοιτιν ἐάσας καὶ θαλάμων βασίλειαν ἀτιμήσας Ἀφροδίτην ἠνορέης ἐπίκουρον ἐπαινήσειας Ἀθήνην. (Colluthus, Rape of Helen, book 170)
• ἄρτι μὲν Ἰδαίων ὀρέων ἠλλάξατο πόντον καὶ λεχέων ἐπίκουρον ἐφεσπομένην Ἀφροδίτην πολλάκις ἀκταίοισιν ἱλασσάμενος θυέεσσιν ἔπλεεν Ἑλλήσποντον ἐπ εὐρέα νῶτα θαλάσσης, τῷ δὲ πολυτλήτων σημήια φαίνετο μόχθων. (Colluthus, Rape of Helen, book 1106)
• ἢν γάρ τί που καὶ μικρὸν ἐπινυστάσωμεν, ἀληθὴς εὐθὺς ὁ Ἐπίκουρος, ἀπρονοήτους ἡμᾶς ἀποφαίνων τῶν ἐπὶ γῆς πραγμάτων. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 2:7)
• ἀκούω ^ δὲ ἔγωγε ὡς οὐδὲ αὐτὴ παρεσκεύασται ποιήσασθαι τοὺς λόγους, ἀλλὰ τὸν Ἐπίκουρον ἀναβιβάσεται συναγορεύσοντα: (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 20:8)
• πλὴν ἀλλὰ ὑμεῖς γε τοῦ ὁρ´κου μνημονεύσαντες ψηφίσασθε ἤδη τὰ εὐόρκα μὴ πιστεύσαντες Ἐπικούρῳ λέγοντι μηδὲν ἐπισκοπεῖν τῶν παρ ἡμῖν γιγνομένων τοὺς θεούς. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 20:15)
• ὁ Ἐπίκουρος ὑπὲρ τῆς Ἡδονῆς λέγε. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 20:17)
• ἡδονὴ πᾶσιν ἐχθρὸν τῷ λόγῳ καὶ ὁ Ἐπίκουρος πολέμιος, ἔργῳ δὲ διὰ ταύτην ἅπαντα πράττουσιν. (Lucian, Fugitivi, (no name) 19:6)
• ἐρομένου γάρ τινος τί πράττει ἐν Αἵδου ὁ Ἐπίκουρος · (Lucian, Alexander, (no name) 25:3)
• ὁ δὲ ἄτεγκτος Ἐπίκουρος - οὕτως γὰρ αὐτὸν ὠνόμαζεν - ἔχθιστος δικαίως, πάντα ταῦτα ἐν γέλωτι καὶ παιδιᾷ τιθέμενος. (Lucian, Alexander, (no name) 25:10)

Similar forms

• Ἐπίκουρος (167)
• Ἐπικούρου (74)
• ἐπικουρίας (71)
• ἐπίκουρον (67)
• ἐπικουρίαν (59)
• ἐπικουρεῖν (46)
• ἐπίκουροι (46)
• Ἐπικούρους (38)
• Ἐπικούρῳ (28)
• ἐπικούρων (26)
• Ἐπικούρειος (19)
• ἐπικουρία (19)
• ἐπικουρῆσαι (16)
• Ἐπικούρειοι (13)
• Ἐπικουρείων (12)
• Ἐπικούρειον (11)
• Ἐπικουρείους (9)
• ἐπίκουρε (8)
• ἐπικουρικὸν (7)
• Ἐπικουρείῳ (6)
• ἐπικουρήσειν (6)
• ἐπικουρικοῦ (5)
• ἐπικουρεῖ (5)
• ἐπικουρικὰ (5)
• Ἐπίκουρός (5)
• ἐπικουρίαις (4)
• ἐπικουρήσων (3)
• ἐπικούροισι (3)
• ἐπικουρικόν (3)
• Ἐπικουρείου (3)
• ἐπικουρίην (3)
• Ἐπίκουρόν (3)
• Ἐπικουρείοις (3)
• ἐπικουρίαι (3)
• ἐπικουρίη· (2)
• ἐπικουροῦντα (2)
• ἐπικουρίᾳ (2)
• ἐπικουρίη (2)
• Ἐπικουρίου (2)
• ἐπίκουροί (2)
• ἐπικουρήσας (2)
• ἐπικουρῶν (2)
• ἐπικουροῦσα (1)
• Ἐπικουρίῳ (1)
• ἐπικουρήσεις (1)
• ἐπικούροις (1)
• ἐπικουρήσει (1)
• ἐπικουριῶν (1)
• ἐπικούρημα (1)
• ἐπικούρησιν (1)
• ἐπικουροῦσιν (1)
• Ἐπικουρίων (1)
• ἐπικουρῇ (1)
• ἐπικουρήσετε (1)
• Ἐπικούριος (1)
• ἐπικούροισί (1)
• ἐπικουροῦντἀ (1)
• Ἐπικούρεια (1)
• ἐπικουρεῖτε (1)
• ἐπικουρήσειε? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary