πολύαινος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
πολύαινος
πολύαινον
Structure:
πολυαιν
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- much-praised, full of wise speech and lore
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- "ὁρ́α δ’ ἃ περὶ τοῦ οἴνου τῆσ θερμότητοσ ἐν τῷ Συμποσίῳ Πολύαινον αὑτῷ διαλεγόμενον Ἐπίκουροσ πεποίηκε λέγοντοσ γάρ οὐ φῂσ εἶναι, ὦ Ἐπίκουρε, τὰσ ὑπὸ τοῦ οἴνου διαθερμασίασ; (Plutarch, Adversus Colotem, section 61)
- ἐν δὲ τούτῳ Σιμίασ καὶ Πολύαινοσ, οἵπερ ἀεὶ τῷ Φιλοποίμενι παρῆσαν μαχομένῳ καὶ συνήσπιζον, ὁμοῦ προσήλαυνον ἀμφότεροι τὰσ αἰχμὰσ κλίναντεσ ἐναντίασ, φθάνει δὲ αὐτοὺσ ὁ Φιλοποίμην ἀπαντήσασ τῷ Μαχανίδᾳ, καὶ τὸν ἵππον αὐτοῦ μετεωρίζοντα τὴν κεφαλὴν πρὸ τοῦ σώματοσ ὁρῶν μικρὸν ἐνέκλινε τὸν ἴδιον, καὶ διαλαβὼν τὸ ξυστὸν ἐκ χειρὸσ ὠθεῖ καὶ περιτρέπει τὸν ἄνδρα συνεπερείσασ. (Plutarch, Philopoemen, chapter 10 7:1)
- προσέπιπτεν ἀνδράσι νοῦν ἔχουσι στραγγουρικὰ πάθη καὶ δυσεντερικὰ καὶ φθίσεισ καὶ ὕδρωπεσ, ὧν τοῖσ μὲν αὐτὸσ Ἐπίκουροσ συνηνέχθη τοῖσ δὲ Πολύαινοσ τὰ δὲ Νεοκλέα καὶ Ἀγαθόβουλον ἐξήγαγε. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 5 4:1)
- "παραβάλωμεν οὖν τῇ Ἐπαμεινώνδου μητρὶ τὴν Ἐπικούρου, χαίρουσαν ὅτι τὸν υἱὸν ἐπεῖδεν εἰσ τὸ κηπίδιον ἐνδεδυκότα καὶ κοινῇ μετὰ τοῦ Πολυαίνου παιδοποιούμενον ἐκ τῆσ Κυζικηνῆσ ἑταίρασ. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 168)
- ἢ τῷ μὲν Ἐπικούρῳ καὶ Μητρόδωροσ καὶ Πολύαινοσ καὶ Ἀριστόβουλοσ ἐκθάρσημα καὶ γῆθοσ ἦσαν, ὧν τοὺσ πλείστουσ θεραπεύων νοσοῦντασ ἢ καταθρηνῶν ἀποθνήσκοντασ διετέλεσε· (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 22 9:1)
- ἀπορούμενοσ δὲ καὶ συμβουλευόμενόσ τινι τῶν πολιτῶν τί χρήσωμαι τῷ πράγματι, ἐπυθόμην ὡσ καὶ δήσειν με ἀπειλοῖεν, λέγοντεσ ὅτι οὐδὲν ἐλάττω χρόνον Καλλικράτουσ Πολύαινοσ ἐνδημοίη. (Lysias, Speeches, 7:1)
- τὸ ῥόπαλον τῷ Πανὶ καὶ ἰοβόλον Πολύαινοσ τόξον καὶ κάπρου τούσδε καθᾶψε πόδασ, καὶ ταύταν γωρυτόν, ἐπαυχένιόν τε κυνάγχαν θῆκεν ὀρειάρχᾳ δῶρα συαγρεσίησ. (Unknown, Greek Anthology, book 6, chapter 341)