Ταρσεύς
Third declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Ταρσεύς
Ταρσέως
Structure:
Ταρσευ
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- an inhabitant of Tarsus
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- Ἀθηνόδωροσ Σάνδωνοσ Ταρσεὺσ Στωϊκόσ, ὃσ καὶ διδάσκαλοσ ἐγένετο Καίσαροσ Σεβαστοῦ θεοῦ, ὑφ’ οὗ ἡ Ταρσέων πόλισ καὶ φόρων ἐκουφίσθη, δύο καὶ ὀγδοήκοντα ἔτη βιοὺσ ἐτελεύτησεν ἐν τῇ πατρίδι, καὶ τιμὰσ ὁ Ταρσέων δῆμοσ αὐτῷ κατ’ ἔτοσ ἕκαστον ἀπονέμει ὡσ ἡρ́ωϊ. (Lucian, Macrobii, (no name) 21:2)
- καίτοι γε Ἀντίπατροσ Ταρσεὺσ ὁ ἀπὸ τῆσ στοᾶσ ἐν τετάρτῳ περὶ δεισιδαιμονίασ λέγεσθαί φησι πρόσ τινων ὅτι Γάτισ ἡ τῶν Σύρων βασίλισσα οὕτωσ ἦν ὀψοφάγοσ ὥστε κηρῦξαι ἄτερ Γάτιδοσ μηδένα ἰχθὺν ἐσθίειν ὑπ’ ἀγνοίασ δὲ τοὺσ πολλοὺσ αὐτὴν μὲν Ἀταργάτιν ὀνομάζειν, ἰχθύων δὲ ἀπέχεσθαι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 372)
- τοσούτοισ γάρ ἐνετύχομεν ἐποποιοῖσ Ἁλιευτικὰ γεγραφόσι, καταλογάδην δὲ τοῖσ Σελεύκου τοῦ Ταρσέωσ καὶ Λεωνίδου τοῦ Βυζαντίου καὶ Ἀγαθοκλέουσ τοῦ Ἀτρακίου. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 22 2:1)
- εἰ τὴν Στωικήν, Ζήνων Κιτιεύσ, Κλεάνθησ Ἄσσιοσ, Χρύσιπποσ Σολεύσ, Διογένησ Βαβυλώνιοσ, Ἀντίπατροσ Ταρσεύσ· (Plutarch, De exilio, section 14 2:1)
- δὲ φίλων οἴκοθεν μὲν αὐτῷ παρῆσαν οἱ συνήθεισ, ἐν δὲ Θεσπιαῖσ εὑρ͂ε Δαφναῖον τὸν Ἀρχιδάμου καὶ Λύσανδρον Λυσάνδρασ ἐρῶντα τῆσ Σίμωνοσ μάλιστα τῶν μνωμένων αὐτὴν εὐημεροῦντα, Σώκλαρον ἐκ Τιθόρασ ἥκοντα τὸν Ἀριστίωνοσ δὲ καὶ Πρωτογένησ ὁ Ταρσεὺσ καὶ Ζεύξιπποσ ὁ Λακεδαιμόνιοσ, ξένοι· (Plutarch, Amatorius, section 2 2:1)
- Ἀντίπατροσ δὲ ὁ Ταρσεὺσ πρὸσ τῷ τελευτᾶν ἀναλογιζόμενοσ ὧν ἔτυχεν ἀγαθῶν, οὐδὲ τὴν εὔπλοιαν παρέλιπε τὴν ἐκ Κιλικίασ αὐτῷ γενομένην εἰσ Ἀθήνασ. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 94)
