Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἐπικούρειος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: Ἐπικούρειος Ἐπικούρειον

Structure: Ἐπικουρει (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. Epicurean, the Epicureans

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative Ἐπικούρειος Ἐπικούρειον
Genitive Ἐπικουρείου Ἐπικουρείου
Dative Ἐπικουρείῳ Ἐπικουρείῳ
Accusative Ἐπικούρειον Ἐπικούρειον
Vocative Ἐπικούρειε Ἐπικούρειον
DualN/A/V Ἐπικουρείω Ἐπικουρείω
G/D Ἐπικουρείοιν Ἐπικουρείοιν
PluralNominative Ἐπικούρειοι Ἐπικούρεια
Genitive Ἐπικουρείων Ἐπικουρείων
Dative Ἐπικουρείοις Ἐπικουρείοις
Accusative Ἐπικουρείους Ἐπικούρεια
Vocative Ἐπικούρειοι Ἐπικούρεια
Positive Comparative Superlative
Adjective Ἐπικούρειος Ἐπικουρείου Ἐπικουρειότερος Ἐπικουρειοτέρου Ἐπικουρειότατος Ἐπικουρειοτάτου
Adverb Ἐπικουρείως Ἐπικουρειότερον Ἐπικουρειότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • συντέτακται μέν, ὦ Πάμφιλε, ὡσ οἶσθα, ἐκ βασιλέωσ μισθοφορά τισ οὐ φαύλη κατὰ γένη τοῖσ φιλοσόφοισ, Στωϊκοῖσ λέγω καὶ Πλατωνικοῖσ καὶ Ἐπικουρείοισ, ἔτι δὲ καὶ τοῖσ ἐκ τοῦ Περιπάτου, τὰ ἴσα τούτοισ ἅπασιν. (Lucian, Eunuchus, (no name) 3:1)
  • "εἴ τισ ἄθεοσ ἢ Χριστιανὸσ ἢ Ἐπικούρειοσ ἥκει κατάσκοποσ τῶν ὀργίων, φευγέτω· (Lucian, Alexander, (no name) 38:4)
  • "ἔξω Ἐπικουρείουσ. (Lucian, Alexander, (no name) 38:6)
  • ἕνα γοῦν τινα τῶν Ἐπικουρείων, τολμήσαντα καὶ διελέγχειν αὐτὸν ἐπὶ πολλῶν τῶν παρόντων, εἰσ κίνδυνον οὐ μικρὸν κατέστησεν. (Lucian, Alexander, (no name) 44:1)
  • ὁ δὲ Ἀλέξανδροσ ἀγανακτήσασ ἐπὶ τῷ ἐλέγχῳ καὶ μὴ φέρων τοῦ ὀνείδουσ τὴν ἀλήθειαν ἐκέλευεν τοὺσ παρόντασ λίθοισ βάλλειν αὐτόν, ἢ καὶ αὐτοὺσ ἐναγεῖσ ἔσεσθαι καὶ Ἐπικουρείουσ κληθήσεσθαι. (Lucian, Alexander, (no name) 45:2)
  • ἀλλὰ καὶ ὁ Ἐπικούρειοσ Ἕρμων παρῆν, καὶ εἰσελθόντα γε αὐτὸν εὐθὺσ ὑπεβλέποντο οἱ Στωϊκοὶ καὶ ἀπεστρέφοντο καὶ δῆλοι ἦσαν ὥσ τινα πατραλοίαν καὶ ἐναγῆ μυσαττόμενοι. (Lucian, Symposium, (no name) 6:3)
  • Τιμοκλῆσ, ὦ Ἥρα, ὁ Στωϊκὸσ καὶ Δᾶμισ ὁ Ἐπικούρειοσ χθέσ, οὐκ οἶδα ὅθεν σφίσιν ἀρξαμένου τοῦ λόγου, προνοίασ πέρι διελεγέσθην παρόντων μάλα συχνῶν καὶ δοκίμων ἀνθρώπων, ὅπερ μάλιστα ἠνίασέ με· (Lucian, Juppiter trageodeus, (no name) 4:1)
  • Διογένησ ὁ Ἐπικούρειοσ, ἕξιν ἔχων ἱκανὴν ἐν οἷσ μετεχειρίζετο λόγοισ, τὸ μὲν γένοσ ἦν ἐκ Σελευκείασ τῆσ ἐν Βαβυλωνίᾳ,2 ἀποδοχῆσ δ’ ἐτύγχανε παρὰ τῷ βασιλεῖ καίτοι τοῖσ ἀπὸ τῆσ στοᾶσ λόγοισ χαίροντι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 47 1:4)
  • καὶ Ταρσοῦ δὲ Ἐπικούρειοσ φιλόσοφοσ ἐτυράννησε, Λυσίασ ὄνομα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 541)

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION