Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπελαύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπελαύνω ἐπελάσω ἐπεξελήλακα

Structure: ἐπ (Prefix) + ἐλαύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to drive upon, upon
  2. to lay, beaten out into plates over
  3. to force, upon
  4. to ride or lead against
  5. to march against, to charge, to drive upon

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπελαύνω ἐπελαύνεις ἐπελαύνει
Dual ἐπελαύνετον ἐπελαύνετον
Plural ἐπελαύνομεν ἐπελαύνετε ἐπελαύνουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπελαύνω ἐπελαύνῃς ἐπελαύνῃ
Dual ἐπελαύνητον ἐπελαύνητον
Plural ἐπελαύνωμεν ἐπελαύνητε ἐπελαύνωσιν*
OptativeSingular ἐπελαύνοιμι ἐπελαύνοις ἐπελαύνοι
Dual ἐπελαύνοιτον ἐπελαυνοίτην
Plural ἐπελαύνοιμεν ἐπελαύνοιτε ἐπελαύνοιεν
ImperativeSingular ἐπέλαυνε ἐπελαυνέτω
Dual ἐπελαύνετον ἐπελαυνέτων
Plural ἐπελαύνετε ἐπελαυνόντων, ἐπελαυνέτωσαν
Infinitive ἐπελαύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπελαυνων ἐπελαυνοντος ἐπελαυνουσα ἐπελαυνουσης ἐπελαυνον ἐπελαυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπελαύνομαι ἐπελαύνει, ἐπελαύνῃ ἐπελαύνεται
Dual ἐπελαύνεσθον ἐπελαύνεσθον
Plural ἐπελαυνόμεθα ἐπελαύνεσθε ἐπελαύνονται
SubjunctiveSingular ἐπελαύνωμαι ἐπελαύνῃ ἐπελαύνηται
Dual ἐπελαύνησθον ἐπελαύνησθον
Plural ἐπελαυνώμεθα ἐπελαύνησθε ἐπελαύνωνται
OptativeSingular ἐπελαυνοίμην ἐπελαύνοιο ἐπελαύνοιτο
Dual ἐπελαύνοισθον ἐπελαυνοίσθην
Plural ἐπελαυνοίμεθα ἐπελαύνοισθε ἐπελαύνοιντο
ImperativeSingular ἐπελαύνου ἐπελαυνέσθω
Dual ἐπελαύνεσθον ἐπελαυνέσθων
Plural ἐπελαύνεσθε ἐπελαυνέσθων, ἐπελαυνέσθωσαν
Infinitive ἐπελαύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπελαυνομενος ἐπελαυνομενου ἐπελαυνομενη ἐπελαυνομενης ἐπελαυνομενον ἐπελαυνομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οὕτω ποικίλαι μὲν αἱ ἐπιστροφαί, πολυειδεῖσ δὲ οἱ ἐξελιγμοί, πολύτροποι δὲ ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ αἱ ἐπελάσεισ γιγνόμεναι ἀσυγχύτουσ ὅμωσ τὰσ τάξεισ παρέχονται. (Arrian, chapter 35 10:1)
  • ἥ τε καθέδρα ἡ ἐπὶ τοῦ ἵππου αὐτοῦ τοῦ ἱππέωσ ἀεὶ εὐσχήμων καὶ ὀρθὴ ἐν τῷ ἀκροβολισμῷ σῴζεται, καὶ ταύτῃ μᾶλλον, ὅτι ἐπελαυνόντων ὁρᾶται καὶ τῶν ὅπλων ἡ λαμπρότησ καὶ τῶν ἵππων ἡ ὠκύτησ τε καὶ τὸ ἐν ταῖσ ἐπιστροφαῖσ εὐκαμπέσ καὶ ὅπωσ ἐν ἴσοισ τοῖσ διαστήμασιν αἱ ἐπελάσεισ γίγνονται τῶν ἱππέων. (Arrian, chapter 38 5:2)
  • καὶ ὁ θαυμαστὸσ συγγραφεὺσ ἀφεὶσ τὰσ ἐν Εὐρώπῳ γιγνομένασ σφαγὰσ τοσαύτασ καὶ ἐπελάσεισ καὶ σπονδὰσ ἀναγκαίασ καὶ φυλακὰσ καὶ ἀντιφυλακὰσ ἄχρι βαθείασ ἑσπέρασ ἐφειστήκει ὁρῶν Μαλχίωνα τὸν Σύρον ἐν Καισαρείᾳ σκάρουσ παμμεγέθεισ ἀξίουσ ὠνούμενον· (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 28 1:1)
  • τὸ τῶν ἱππέων ἀποθεωρῶν ἔργον, ὡσ δὲ ἐκείνουσ εἶδεν ὑπὸ τῶν ἁρμάτων πρὸ τῆσ τάξεωσ διαθεόντων εἰσ χεῖρασ ἐλθεῖν τοῖσ Καρχηδονίοισ οὐ δυναμένουσ, ἀλλ’ ὅπωσ μὴ συνταραχθεῖεν ἀναγκαζομένουσ ἐξελίττειν συνεχῶσ καὶ πυκνὰσ ἐξ ἐπιστροφῆσ ποιεῖσθαι τὰσ ἐπελάσεισ, ἀναλαβὼν τὴν ἀσπίδα καὶ βοήσασ ἕπεσθαι καὶ θαρρεῖν τοῖσ πεζοῖσ ἔδοξεν ὑπερφυεῖ φωνῇ καὶ μείζονι κεχρῆσθαι τῆσ συνήθουσ, εἴτε τῷ πάθει παρὰ τὸν ἀγῶνα καὶ τὸν ἐνθουσιασμὸν οὕτω διατεινάμενοσ, εἴτε δαιμονίου τινόσ, ὡσ τοῖσ πολλοῖσ τότε παρέστη, συνεπιφθεγξαμένου. (Plutarch, Timoleon, chapter 27 5:1)
  • πλησιάζουσι δ’ αὐτοῖσ ἤδη τόξα καὶ λίθοι πρῶτον ἦν καὶ τῶν ἱππέων βραχὺ τὰ πεζὰ προλαβόντων πεῖραί τε καὶ ἐπελάσεισ ἐπ’ ἀλλήλουσ. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 11 7:5)

Synonyms

  1. to drive upon

  2. to force

  3. to ride or lead against

  4. to march against

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION