Euripides, Helen, episode, lyric 1:

(에우리피데스, Helen, episode, lyric 1:)

οὐκ ἐπὶ βαρβάρου λέκτρα νεανία πετομένασ κώπασ, πετομένου δ’ ἔρωτοσ ἀδίκων γάμων . . τίσ <γάρ> σε δαίμων ἢ πότμοσ συλᾷ πάτρασ; ὁ Διὸσ ὁ Διόσ, ὦ πόσι, παῖσ μ’ . . . ἐπέλασεν Νείλῳ. θαυμαστά· τοῦ πέμψαντοσ; ὦ δεινοὶ λόγοι. κατεδάκρυσα καὶ βλέφαρον ὑγραίνω δάκρυσιν· ἁ Διόσ μ’ ἄλοχοσ ὤλεσεν. Ἥρα; τί νῷν χρῄζουσα προσθεῖναι κακόν; ὤμοι ἐμῶν δεινῶν, λουτρῶν καὶ κρηνῶν, ἵνα θεαὶ μορφὰν ἐφαίδρυναν, ἔνθεν ἔμολεν κρίσισ. τὰ δ’ ἐσ κρίσιν σοι τῶνδ’ ἔθηχ’ Ἥρα κακῶν ‐ ; Πάριν ὡσ ἀφέλοιτο ‐ πῶσ; αὔδα. Κύπρισ ᾧ μ’ ἐπένευσεν ‐ ὦ τλᾶμον. τλάμων, τλάμων· ὧδ’ ἐπέλασ’ Αἰγύπτῳ. εἶτ’ ἀντέδωκ’ εἴδωλον, ὡσ σέθεν κλύω. τὰ δὲ <σὰ> κατὰ μέλαθρα πάθεα πάθεα, μᾶ‐ τερ, οἲ ’γώ. τί φῄσ; οὐκ ἔστι μάτηρ· ἀγχόνιον δὲ βρόχον δι’ ἐμὰν κατεδήσατο δυσγάμου αἰσχύναν. ὤμοι· θυγατρὸσ δ’ Ἑρμιόνησ ἔστιν βίοσ; ἄγαμοσ ἄτεκνοσ, ὦ πόσι, καταστένει γάμον ἄγαμον <ἐμόν>. ὦ πᾶν κατ’ ἄκρασ δῶμ’ ἐμὸν πέρσασ Πάρισ, τάδε καὶ σὲ διώλεσε μυριάδασ τε χαλκεόπλων Δαναῶν. ἐμὲ δὲ πατρίδοσ ἄπο κακόποτμον ἀραίαν ἔβαλε θεὸσ ἀπό <τε> πόλεοσ ἀπό τε σέθεν, ὅτε μέλαθρα λέχεά τ’ ἔλιπον ‐ οὐ λιποῦσ’ ἐπ’ αἰσχροῖσ γάμοισ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION