뜻

1. 반란, 폭동, 시위, 내전, 불화

1. a rising up against, an insurrection, rebellions, rebels) against

예문

• καὶ Μωσὰ βασιλεὺσ Μωὰβ ἦν νωκήδ, καὶ ἐπέστρεφε τῷ βασιλεῖ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐπαναστάσει ἑκατὸν χιλιάδασ ἀρνῶν καὶ ἑκατὸν χιλιάδασ κριῶν ἐπὶ πόκων. (Septuagint, Liber II Regum 3:4)

  (70인역 성경, 열왕기 하권 3:4)

• χρήματα δ’ ἀγείρων πολλὰ παρὰ πολλῶν γυναικῶν, αἳ τοὺσ ἄνδρασ ἤλπιζον ἐν τῇ ἐπαναστάσει διαφθερεῖν, συνώμνυτό τισιν ἀπὸ τῆσ βουλῆσ καὶ τῶν καλουμένων ἱππέων, συνῆγε δὲ καὶ δημότασ καὶ ξένουσ καὶ θεράποντασ. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 1 2:4)

  (아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 2:4)

• καίτοι τό γ’ ἐκείνων ἐπαναστάσει προσεοικὸσ ἦν, οἱ δὲ διατριβάσ τε ἀντικατασκευάζειν αὐτοῖσ ἠξίουν πλησίον τῆσ ἐκείνου καὶ ᾠκοδόμουν ἐπὶ τῇ Ἀκαδημίᾳ, τό τε σύμπαν ὑπερφρονεῖν ἐκέλευον ὅτου δὴ ‐ οὐ γὰρ ἔγωγ’ ἂν ἐφεξῆσ οὑτωσὶ προσθείην τοὔνομα ‐ φάσκοντεσ γέροντά τε εἶναι πολλοῦ καὶ παραφρονεῖν ἤδη. (Aristides, Aelius, Orationes, 134:8)

  (아리스티데스, 아일리오스, 연설, 134:8)

유사 형태

• ἐπαναστὰς (26)
• ἐπανάστασιν (22)
• ἐπαναστάσεις (9)
• ἐπαναστάσεως (8)
• ἐπανάστασις (7)
• ἐπαναστάς (3)
• ἐπαναστάσει (3)
• ἐπαναστᾶσιν (1)
• ἐπαναστᾶσα (1)
• ἐπανάστασίς (1)
• ἐπαναστᾶσι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.