- οὐ γὰρ μόνον οὐκ ἴσχυσε τοῦτο παρ’ αὐτοῦ λαβεῖν, ἀλλὰ κἄν ποτε διεγεῖραι βουληθῇ τὴν φράσιν, ὀλίγον ἐμπνεύσασ ὥσπερ ἀπόγειοσ αὖρα ταχέωσ σβέννυται μακρότεροσ γὰρ γίνεται τοῦ δέοντοσ ἐν πολλοῖσ, καὶ τοῦ πρέποντοσ οὐχ ὡσ Ἡρόδοτοσ ἐφάπτεται τῶν προσώπων εὐτυχῶσ, ἀλλ’ ἐν πολλοῖσ ὀλίγωρόσ ἐστιν, ἄν τισ ὀρθῶσ σκοπῇ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 4 4:1)
(디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 4 4:1)
- μῆνα δὲ Ληναιῶνα, κάκ’ ἤματα, βουδόρα πάντα, τοῦτον ἀλεύασθαι, καὶ πηγάδασ, αἵτ’ ἐπὶ γαῖαν πνεύσαντοσ Βορέαο δυσηλεγέεσ τελέθουσιν, ὅστε διὰ Θρῄκησ ἱπποτρόφου εὐρέι πόντῳ ἐμπνεύσασ ὤρινε· (Hesiod, Works and Days, Book WD 59:1)
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 59:1)
- ἤδη δ’ ἔγωγε καὶ ἐν τοῖσ πολυανθρωποτάτοισ θεάτροισ, ἃ συμπληροῖ παντοδαπὸσ καὶ ἄμουσοσ ὄχλοσ, ἔδοξα καταμαθεῖν, ὡσ φυσική τισ ἁπάντων ἐστὶν ἡμῶν οἰκειότησ πρὸσ ἐμμέλειάν τε καὶ εὐρυθμίαν, κιθαριστήν τε ἀγαθὸν σφόδρα εὐδοκιμοῦντα ἰδὼν θορυβηθέντα ὑπὸ τοῦ πλήθουσ, ὅτι μίαν χορδὴν ἀσύμφωνον ἔκρουσε καὶ διέφθειρεν τὸ μέλοσ, καὶ αὐλητὴν ἀπὸ τῆσ ἄκρασ ἕξεωσ χρώμενον τοῖσ ὀργάνοισ τὸ αὐτὸ τοῦτο παθόντα, ὅτι σομφὸν ἐμπνεύσασ ἢ μὴ πιέσασ τὸ στόμα θρυλιγμὸν ἢ τὴν καλουμένην ἐκμέλειαν ηὔλησε. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1113)
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 1113)
- οὔριοσ ἐμπνεύσασ ναύταισ Νότοσ, ὦ δυσέρωτεσ, ἥμισύ μευ ψυχᾶσ ἁρ́πασεν Ἀνδράγαθον. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 521)
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 521)
- τελευτῶν γοῦν, ἐπειδὴ πολλὴν αὐτοῦ καταδρομὴν ἐποιήσατο καὶ τοὺσ θυμοὺσ ἐξέκαυσε τῶν δημοτῶν, πολὺσ ἐμπνεύσασ τῇ κατηγορίᾳ τέλοσ ἐξήνεγκεν, ὅτι θάνατον αὐτοῦ καταψηφίζεται τὸ ἀρχεῖον τῆσ εἰσ τοὺσ ἀγορανόμουσ ὕβρεωσ ἕνεκεν, οὓσ τῇ προτέρᾳ τῶν ἡμερῶν ἄγειν αὐτὸν κελευσθέντασ ὑφ’ αὑτῶν τύπτων ἀπήλασεν· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 35 4:3)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 7, chapter 35 4:3)