Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔκγονος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἔκγονος ἔκγονον

Structure: ἐκγον (Stem) + ος (Ending)

Etym.: e)kgi/gnomai

Sense

  1. born of, sprung from
  2. a child, son or daughter, descendants, offspring

Examples

  • καὶ πληθυνεῖ σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εἰσ ἀγαθὰ ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τῆσ κοιλίασ σου, καὶ ἐπὶ τοῖσ ἐκγόνοισ τῶν κτηνῶν σου καὶ ἐπὶ τοῖσ γενήμασι τῆσ γῆσ σου, ἐπὶ τῆσ γῆσ σου ἧσ ὤμοσε Κύριοσ τοῖσ πατράσι σου δοῦναί σοι. (Septuagint, Liber Deuteronomii 28:11)
  • καὶ πολυωρήσει σε Κύριοσ ὁ Θεόσ σου ἐν παντὶ ἔργῳ τῶν χειρῶν σου, ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τῆσ κοιλίασ σου καὶ ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τῶν κτηνῶν σου καὶ ἐν τοῖσ γενήμασι τῆσ γῆσ σου. ὅτι ἐπιστρέψει Κύριοσ ὁ Θεόσ σου εὐφρανθῆναι ἐπὶ σοὶ εἰσ ἀγαθά, καθότι εὐφράνθη ἐπὶ τοῖσ πατράσι σου, (Septuagint, Liber Deuteronomii 30:9)
  • καὶ Ἰεσβί, ὃσἦν ἐν τοῖσ ἐκγόνοισ τοῦ Ραφὰ καὶ ὁ σταθμὸσ τοῦ δόρατοσ αὐτοῦ τριακοσίων σίκλων ὁλκὴ χαλκοῦ καὶ αὐτὸσ περιεζωσμένοσ κορύνην, καὶ διενοεῖτο τοῦ πατάξαι τὸν Δαυίδ. (Septuagint, Liber II Samuelis 21:16)
  • ἀποκείρεται σὸν ἄνθοσ πόλεοσ, ὁ Διὸσ ἔκγονοσ· (Euripides, Heracles, choral, lyric2)
  • μῶν ἔκγονοσ εἶ τῶν Ἁρμοδίου τισ ἐκείνων; (Aristotle, Agon, Epirrheme14)
  • οὐ γὰρ πεπρωμένοισιν ὀργίζῃ γάμοισ, οὐδ’ ἡ θεᾶσ Νηρῇδοσ ἔκγονοσ κόρη ἀδικεῖ σ’ ἀδελφὴ Θεονόη, τὰ τῶν θεῶν τιμῶσα πατρόσ τ’ ἐνδίκουσ ἐπιστολάσ. (Euripides, Helen, episode, dialogue3)
  • καὶ πρῶτα μὲν προσῆγε Νηίταισ πύλαισ λόχον πυκναῖσιν ἀσπίσιν πεφρικότα ὁ τῆσ κυναγοῦ Παρθενοπαῖοσ ἔκγονοσ, ἐπίσημ’ ἔχων οἰκεῖον ἐν μέσῳ σάκει, ἑκηβόλοισ τόξοισιν Ἀταλάντην κάπρον χειρουμένην Αἰτωλόν. (Euripides, Phoenissae, episode 2:1)
  • φίλου μοι πατρόσ ἐστιν ἔκγονοσ. (Euripides, episode, iambic 6:6)

Synonyms

  1. born of

  2. a child

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION