Sense

1. a grandson, granddaughter

Examples

• οἱ γὰρ Ἀσαμωναίου παῖδες, ὧν ἔγγονος ἐκείνη, τοῦ ἔθνους ἡμῶν ἐπὶ μήκιστον χρόνον ἠρχιεράτευσαν καὶ ἐβασίλευσαν. (Flavius Josephus, 3:3)
• καὶ γὰρ ἦν ὁμολογουμένως ὁ Οὐάρος βασιλικοῦ γένους ἔγγονος Σοέμου τοῦ περὶ τὸν Λίβανον τετραρχοῦντος. (Flavius Josephus, 63:3)
• ἦν δὲ καὶ περὶ κρίσεις ὀνείρων ἱκανὸς συμβαλεῖν τὰ ἀμφιβόλως ὑπὸ τοῦ θείου λεγόμενα, τῶν γε μὴν ἱερῶν βίβλων οὐκ ἠγνόει τὰς προφητείας ὡς ἂν αὐτός τε ὢν ἱερεὺς καὶ ἱερέων ἔγγονος: (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 424:1)
• ἀφ οὗ τρίτος ἔγγονος βασιλεὺς κοινὸς τῆς Ἑλλάδος γενόμενος κατέλυσε τὴν τῶν βαρβάρων ἀρχήν. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:6)

Similar forms

• ἐγγόνοις (28)
• ἐγγόνων (13)
• ἐγγόνους (9)
• ἔγγονον (8)
• ἔγγονα (8)
• ἔγγονοι (6)
• ἔγγονος (4)
• ἔγγονε (3)
• ἐγγόνου? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.