Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐγείρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐγείρω ἐγερῶ ἤγειρα ἐγήγερκα ἐγήγερμαι ἠγέρθην

Structure: ἐγείρ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Root EGER

Sense

  1. (active), to awaken, wake up, rouse, stir
  2. to rouse, stir up
  3. to raise from the dead, or from a sick bed, resurrect
  4. to raise or erect a building

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγείρω ἐγείρεις ἐγείρει
Dual ἐγείρετον ἐγείρετον
Plural ἐγείρομεν ἐγείρετε ἐγείρουσιν*
SubjunctiveSingular ἐγείρω ἐγείρῃς ἐγείρῃ
Dual ἐγείρητον ἐγείρητον
Plural ἐγείρωμεν ἐγείρητε ἐγείρωσιν*
OptativeSingular ἐγείροιμι ἐγείροις ἐγείροι
Dual ἐγείροιτον ἐγειροίτην
Plural ἐγείροιμεν ἐγείροιτε ἐγείροιεν
ImperativeSingular έ̓γειρε ἐγειρέτω
Dual ἐγείρετον ἐγειρέτων
Plural ἐγείρετε ἐγειρόντων, ἐγειρέτωσαν
Infinitive ἐγείρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγειρων ἐγειροντος ἐγειρουσα ἐγειρουσης ἐγειρον ἐγειροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγείρομαι ἐγείρει, ἐγείρῃ ἐγείρεται
Dual ἐγείρεσθον ἐγείρεσθον
Plural ἐγειρόμεθα ἐγείρεσθε ἐγείρονται
SubjunctiveSingular ἐγείρωμαι ἐγείρῃ ἐγείρηται
Dual ἐγείρησθον ἐγείρησθον
Plural ἐγειρώμεθα ἐγείρησθε ἐγείρωνται
OptativeSingular ἐγειροίμην ἐγείροιο ἐγείροιτο
Dual ἐγείροισθον ἐγειροίσθην
Plural ἐγειροίμεθα ἐγείροισθε ἐγείροιντο
ImperativeSingular ἐγείρου ἐγειρέσθω
Dual ἐγείρεσθον ἐγειρέσθων
Plural ἐγείρεσθε ἐγειρέσθων, ἐγειρέσθωσαν
Infinitive ἐγείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγειρομενος ἐγειρομενου ἐγειρομενη ἐγειρομενης ἐγειρομενον ἐγειρομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγέρω ἐγέρεις ἐγέρει
Dual ἐγέρειτον ἐγέρειτον
Plural ἐγέρουμεν ἐγέρειτε ἐγέρουσιν*
OptativeSingular ἐγέροιμι ἐγέροις ἐγέροι
Dual ἐγέροιτον ἐγεροίτην
Plural ἐγέροιμεν ἐγέροιτε ἐγέροιεν
Infinitive ἐγέρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγερων ἐγερουντος ἐγερουσα ἐγερουσης ἐγερουν ἐγερουντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγέρουμαι ἐγέρει, ἐγέρῃ ἐγέρειται
Dual ἐγέρεισθον ἐγέρεισθον
Plural ἐγεροῦμεθα ἐγέρεισθε ἐγέρουνται
OptativeSingular ἐγεροίμην ἐγέροιο ἐγέροιτο
Dual ἐγέροισθον ἐγεροίσθην
Plural ἐγεροίμεθα ἐγέροισθε ἐγέροιντο
Infinitive ἐγέρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγερουμενος ἐγερουμενου ἐγερουμενη ἐγερουμενης ἐγερουμενον ἐγερουμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγερθήσομαι ἐγερθήσῃ ἐγερθήσεται
Dual ἐγερθήσεσθον ἐγερθήσεσθον
Plural ἐγερθησόμεθα ἐγερθήσεσθε ἐγερθήσονται
OptativeSingular ἐγερθησοίμην ἐγερθήσοιο ἐγερθήσοιτο
Dual ἐγερθήσοισθον ἐγερθησοίσθην
Plural ἐγερθησοίμεθα ἐγερθήσοισθε ἐγερθήσοιντο
Infinitive ἐγερθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγερθησομενος ἐγερθησομενου ἐγερθησομενη ἐγερθησομενης ἐγερθησομενον ἐγερθησομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ή̓γειρα ή̓γειρας ή̓γειρεν*
Dual ἠγείρατον ἠγειράτην
Plural ἠγείραμεν ἠγείρατε ή̓γειραν
SubjunctiveSingular ἐγείρω ἐγείρῃς ἐγείρῃ
Dual ἐγείρητον ἐγείρητον
Plural ἐγείρωμεν ἐγείρητε ἐγείρωσιν*
OptativeSingular ἐγείραιμι ἐγείραις ἐγείραι
Dual ἐγείραιτον ἐγειραίτην
Plural ἐγείραιμεν ἐγείραιτε ἐγείραιεν
ImperativeSingular έ̓γειρον ἐγειράτω
Dual ἐγείρατον ἐγειράτων
Plural ἐγείρατε ἐγειράντων
Infinitive ἐγείραι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγειρᾱς ἐγειραντος ἐγειρᾱσα ἐγειρᾱσης ἐγειραν ἐγειραντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγειράμην ἠγείρω ἠγείρατο
Dual ἠγείρασθον ἠγειράσθην
Plural ἠγειράμεθα ἠγείρασθε ἠγείραντο
SubjunctiveSingular ἐγείρωμαι ἐγείρῃ ἐγείρηται
Dual ἐγείρησθον ἐγείρησθον
Plural ἐγειρώμεθα ἐγείρησθε ἐγείρωνται
OptativeSingular ἐγειραίμην ἐγείραιο ἐγείραιτο
Dual ἐγείραισθον ἐγειραίσθην
Plural ἐγειραίμεθα ἐγείραισθε ἐγείραιντο
ImperativeSingular έ̓γειραι ἐγειράσθω
Dual ἐγείρασθον ἐγειράσθων
Plural ἐγείρασθε ἐγειράσθων
Infinitive ἐγείρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγειραμενος ἐγειραμενου ἐγειραμενη ἐγειραμενης ἐγειραμενον ἐγειραμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠγέρθην ἠγέρθης ἠγέρθη
Dual ἠγέρθητον ἠγερθήτην
Plural ἠγέρθημεν ἠγέρθητε ἠγέρθησαν
SubjunctiveSingular ἐγέρθω ἐγέρθῃς ἐγέρθῃ
Dual ἐγέρθητον ἐγέρθητον
Plural ἐγέρθωμεν ἐγέρθητε ἐγέρθωσιν*
OptativeSingular ἐγερθείην ἐγερθείης ἐγερθείη
Dual ἐγερθείητον ἐγερθειήτην
Plural ἐγερθείημεν ἐγερθείητε ἐγερθείησαν
ImperativeSingular ἐγέρθητι ἐγερθήτω
Dual ἐγέρθητον ἐγερθήτων
Plural ἐγέρθητε ἐγερθέντων
Infinitive ἐγερθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγερθεις ἐγερθεντος ἐγερθεισα ἐγερθεισης ἐγερθεν ἐγερθεντος

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγήγερκα ἐγήγερκας ἐγήγερκεν*
Dual ἐγηγέρκατον ἐγηγέρκατον
Plural ἐγηγέρκαμεν ἐγηγέρκατε ἐγηγέρκᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐγηγέρκω ἐγηγέρκῃς ἐγηγέρκῃ
Dual ἐγηγέρκητον ἐγηγέρκητον
Plural ἐγηγέρκωμεν ἐγηγέρκητε ἐγηγέρκωσιν*
OptativeSingular ἐγηγέρκοιμι ἐγηγέρκοις ἐγηγέρκοι
Dual ἐγηγέρκοιτον ἐγηγερκοίτην
Plural ἐγηγέρκοιμεν ἐγηγέρκοιτε ἐγηγέρκοιεν
ImperativeSingular ἐγήγερκε ἐγηγερκέτω
Dual ἐγηγέρκετον ἐγηγερκέτων
Plural ἐγηγέρκετε ἐγηγερκόντων
Infinitive ἐγηγερκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγηγερκως ἐγηγερκοντος ἐγηγερκυῑα ἐγηγερκυῑᾱς ἐγηγερκον ἐγηγερκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐγήγερμαι ἐγήγερσαι ἐγήγερται
Dual ἐγήγερθον ἐγήγερθον
Plural ἐγηγέρμεθα ἐγήγερθε ἐγηγέραται
ImperativeSingular ἐγήγερσο ἐγηγέρθω
Dual ἐγήγερθον ἐγηγέρθων
Plural ἐγήγερθε ἐγηγέρθων
Infinitive ἐγήγερθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐγηγερμενος ἐγηγερμενου ἐγηγερμενη ἐγηγερμενης ἐγηγερμενον ἐγηγερμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐδ’ ἢν Ὠκεανὸσ πᾶσαν πλήμμυραν ἐγείρῃ, οὐδ’ ἢν Γερμανίη Ῥῆνον ἅπαντα πίῃ, Ῥώμησ οὐδ’ ὅσσον βλάψει σθένοσ, ἄχρι κε μίμνῃ δεξιὰ σημαίνειν Καίσαρι θαρσαλέη. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2911)
  • τοξότα, Πιερίδων μεδέων, ἑκατηβόλε Φοῖβε, εἰπὲ κασιγνήτῃ, κρατεροὺσ ἵνα θῆρασ ἐγείρῃ, ὅσσον ἐπιψαῦσαι μερόπων δέμασ, ὅσσον ἀῦσαι λαῶν τερπομένων ἱερὸν στόμα· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 5811)
  • τὼ νῦν Τυδεί̈δησ, εἰ καὶ μάλα καρτερόσ ἐστι, φραζέσθω μή τίσ οἱ ἀμείνων σεῖο μάχηται, μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλουσ οἰκῆασ ἐγείρῃ κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν ἰφθίμη ἄλοχοσ Διομήδεοσ ἱπποδάμοιο. (Homer, Iliad, Book 5 43:18)

Synonyms

  1. to rouse

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION