Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκκινέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: ekkineō

Principal Part: ἐκκινέω ἐκκινήσω

Structure: ἐκκινέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to move out of, to put up, to stir up, rouse, excite

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκινῶ ἐκκινεῖς ἐκκινεῖ
Dual ἐκκινεῖτον ἐκκινεῖτον
Plural ἐκκινοῦμεν ἐκκινεῖτε ἐκκινοῦσι(ν)
SubjunctiveSingular ἐκκινῶ ἐκκινῇς ἐκκινῇ
Dual ἐκκινῆτον ἐκκινῆτον
Plural ἐκκινῶμεν ἐκκινῆτε ἐκκινῶσι(ν)
OptativeSingular ἐκκινοῖμι ἐκκινοῖς ἐκκινοῖ
Dual ἐκκινοῖτον ἐκκινοίτην
Plural ἐκκινοῖμεν ἐκκινοῖτε ἐκκινοῖεν
ImperativeSingular ἐκκίνει ἐκκινείτω
Dual ἐκκινεῖτον ἐκκινείτων
Plural ἐκκινεῖτε ἐκκινούντων, ἐκκινείτωσαν
Infinitive ἐκκινεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκινων ἐκκινουντος ἐκκινουσα ἐκκινουσης ἐκκινουν ἐκκινουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκινοῦμαι ἐκκινεῖ, ἐκκινῇ ἐκκινεῖται
Dual ἐκκινεῖσθον ἐκκινεῖσθον
Plural ἐκκινούμεθα ἐκκινεῖσθε ἐκκινοῦνται
SubjunctiveSingular ἐκκινῶμαι ἐκκινῇ ἐκκινῆται
Dual ἐκκινῆσθον ἐκκινῆσθον
Plural ἐκκινώμεθα ἐκκινῆσθε ἐκκινῶνται
OptativeSingular ἐκκινοίμην ἐκκινοῖο ἐκκινοῖτο
Dual ἐκκινοῖσθον ἐκκινοίσθην
Plural ἐκκινοίμεθα ἐκκινοῖσθε ἐκκινοῖντο
ImperativeSingular ἐκκινοῦ ἐκκινείσθω
Dual ἐκκινεῖσθον ἐκκινείσθων
Plural ἐκκινεῖσθε ἐκκινείσθων, ἐκκινείσθωσαν
Infinitive ἐκκινεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκινουμενος ἐκκινουμενου ἐκκινουμενη ἐκκινουμενης ἐκκινουμενον ἐκκινουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκινήσω ἐκκινήσεις ἐκκινήσει
Dual ἐκκινήσετον ἐκκινήσετον
Plural ἐκκινήσομεν ἐκκινήσετε ἐκκινήσουσι(ν)
OptativeSingular ἐκκινήσοιμι ἐκκινήσοις ἐκκινήσοι
Dual ἐκκινήσοιτον ἐκκινησοίτην
Plural ἐκκινήσοιμεν ἐκκινήσοιτε ἐκκινήσοιεν
Infinitive ἐκκινήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκινησων ἐκκινησοντος ἐκκινησουσα ἐκκινησουσης ἐκκινησον ἐκκινησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκινήσομαι ἐκκινήσει, ἐκκινήσῃ ἐκκινήσεται
Dual ἐκκινήσεσθον ἐκκινήσεσθον
Plural ἐκκινησόμεθα ἐκκινήσεσθε ἐκκινήσονται
OptativeSingular ἐκκινησοίμην ἐκκινήσοιο ἐκκινήσοιτο
Dual ἐκκινήσοισθον ἐκκινησοίσθην
Plural ἐκκινησοίμεθα ἐκκινήσοισθε ἐκκινήσοιντο
Infinitive ἐκκινήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκινησομενος ἐκκινησομενου ἐκκινησομενη ἐκκινησομενης ἐκκινησομενον ἐκκινησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκκίνουν ἠκκίνεις ἠκκίνει(ν)
Dual ἠκκινεῖτον ἠκκινείτην
Plural ἠκκινοῦμεν ἠκκινεῖτε ἠκκίνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠκκινούμην ἠκκινοῦ ἠκκινεῖτο
Dual ἠκκινεῖσθον ἠκκινείσθην
Plural ἠκκινούμεθα ἠκκινεῖσθε ἠκκινοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σὺ γάρ μ ἀπ εὐνασθέντος ἐκκινεῖς κακοῦ. (Sophocles, Trachiniae, episode 8:9)

Synonyms

  1. to move out of

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION