Ancient Greek-English Dictionary Language

δύσχρηστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δύσχρηστος δύσχρηστον

Structure: δυσχρηστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: xra/omai

Sense

  1. hard to use, nearly useless, intractable, to be in distress

Examples

  • Θετταλῶν γοῦν ἱππεῖσ κατ’ ἴλην μὲν καὶ φαλαγγηδὸν ἀνυπόστατοι, χωρὶσ δὲ παρατάξεωσ πρὸσ καιρὸν καὶ τόπον κατ’ ἄνδρα κινδυνεῦσαι δύσχρηστοι καὶ βραδεῖσ· (Polybius, Histories, book 4, chapter 8 10:1)
  • οἷσ οὔτε πρὸσ τὰσ ἐπιβολὰσ ἦν χρῆσθαι διὰ τὸ μὴ στάσιν ἔχειν, ὑπό τε τῶν ὄμβρων ἀποδερματούμενοι καὶ μυδῶντεσ δύσχρηστοι καὶ πρότερον ἦσαν καὶ νῦν ἔτι γίνονται παντελῶσ. (Polybius, Histories, book 6, chapter 25 7:1)
  • τὰ μὲν οὖν πλεῖστα τούτων φύσει ἔχουσι, τὰ δὲ ἠγμέναι ἀνεπιστημόνωσ δύσχρηστοί εἰσιν· (Xenophon, Minor Works, , chapter 3 13:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION