뜻

2. ~주변을 돌아다니다, 안으로 던지다, ~를 향해 던지다, 귀찮아하다, 꺼려하다, ~에 던지다, 경계하다, 눈짓하다
3. 경멸하다, 깔보다

1. to be unable to endure, bear with an ill grace, to be annoyed at
2. to feel annoyance, to be discontented, displeased, vexed, for or because of, at, to be hateful
3. to scorn
4. to cause vexation
5. to make difficulties, to be captious

예문

• χαίρειν ἐπιστολήν τινα παρὰ σοῦ κομισθεῖσαν ἐδεξάμην εὐπαίδευτόν τε καὶ πάνυ μοι κεχαρισμένην, ἐν ᾗ γράφεις, ὅτι τὰς συντάξεις τὰς ἐμὰς ἐπιχορηγοῦντός σοι Ζήνωνος τοῦ κοινοῦ φίλου διαπορευόμενος καὶ πάνυ διατιθέμενος οἰκείως, ἐν αὐταῖς τὰ μὲν ἄλλα θαυμάζεις, ἑνὶ δὲ μέρει δυσχεραίνεις τῶν ἐν αὐταῖς κατακεχωρισμένων, τῇ Πλάτωνος κατηγορίᾳ. (Dionysius of Halicarnassus, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 1:1)

  (디오니시오스, Epistula ad Pompeium Geminum, chapter 1 1:1)

• καὐτός, ὦ Ζεῦ, πολλὰ τοιαῦτα ἐπὶ τῆς γῆς ἀκούων δυσχεραινόντων λέγειν πρὸς σὲ οὐκ ἐτόλμων. (Lucian, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:1)

  (루키아노스, Bis accusatus sive tribunalia, (no name) 4:1)

• ἀποδύσαντες αὐτά, ὡς ἔφην, οὐκέτι ἁπαλὰ καὶ τέλεον ἀσυμπαγῆ ὄντα, πρῶτον μὲν ἐθίζειν ἀξιοῦμεν πρὸς τὸν ἀέρα, συνοικειοῦντες αὐτὰ ταῖς ὡρ´αις ἑκάσταις, ὡς μήτε θάλπος δυσχεραίνειν μήτε πρὸς κρύος ἀπαγορεύειν, ἔπειτα δὲ χρίομεν ἐλαίῳ καὶ καταμαλάττομεν, ὡς εὐτονώτερα γίγνοιτο: (Lucian, Anacharsis, (no name) 24:2)

  (루키아노스, Anacharsis, (no name) 24:2)

• δυεῖν θάτερον, ἢ δυσχεραίνει καθ᾿ ἡμῶν ἢ ἐκκεκώφωται: (Lucian, 19:6)

  (루키아노스, 19:6)

• ἰδὼν γάρ με σκυθρωπόν, ἐπὶ συννοίας βαδίζοντα, ὥσπερ εἰκὸς ἦν θεόν, ἔγνω αὐτίκα τὴν αἰτίαν τῆς λύπης τίς ἐστί μοι, καὶ ὡς τὴν πενίαν δυσχεραίνοιμι οὐ κατὰ τὴν ὡρ´αν μονοχίτων: (Lucian, Saturnalia, 2:1)

  (루키아노스, Saturnalia, 2:1)

• καίτοι δυσχεραίνω τί γε ἐν αὐτῷ: (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 146:2)

  (플라톤, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 146:2)

• οὐ δυσχεραίνω μόνον ἀλλὰ καὶ δέδοικα ὅτι ἀποκρινοῦμαι ἄν τις ἔρηταί με: (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 323:4)

  (플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 323:4)

• καίτοι τί ποτε δυσχεραίνω· (Plato, Laws, book 4 29:3)

  (플라톤, Laws, book 4 29:3)

유사 형태

• δυσχεραίνειν (57)
• δυσχεραίνων (38)
• δυσχεραίνει (19)
• δυσχεραίνουσι (17)
• δυσχεραίνεις (9)
• δυσχεραίνομεν (8)
• δυσχεραίνοντα (7)
• δυσχεραίνετε (3)
• δυσχεραίνω (3)
• δυσχεραίνοντι (3)
• δυσχεραίνωσιν (3)
• δυσχεραίνοι (2)
• δυσχεραίνουσα (2)
• δυσχεραίνουσί (2)
• δυσχεραῖνον (2)
• δυσχεραίνωμεν (2)
• δυσχεραίνοιμι (1)
• δυσχεραίνοντά (1)
• δυσχεραίνωσι (1)
• δυσχεραίνεται (1)
• δυσχεραίνοιτο (1)
• δυσχεραίνῃ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.