Ancient Greek-English Dictionary Language

δύσφημος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δύσφημος

Structure: δυσφημ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: fh/mh

Sense

  1. of ill omen, boding
  2. slanderous

Examples

  • κατὰ δυσφημίαν ψόγοσ γίνεται, ὅταν τὰ καλῶσ πεπραγμένα ἐπὶ τὸ δυσφημότερον ἐξαγγέλληται, οἱο͂ν εἰ λέγοι τισ ὡσ ὁ Μενέλεωσ οὐχ ὑπὲρ μεγάλων πραγμάτων, οὐχ ὑπὲρ ὧν ὁ βάρβαροσ ὕβρισεν εἰσ τὴν Ἑλλάδα ἀγανακτῶν ἐπὶ τὴν Τροίαν ἐστράτευσε, μιᾶσ δὲ γυναικὸσ ἕνεκα οὐκ ἀγαθῆσ, ὡσ καὶ ὁ τραγικόσ φησιν, ὦ πλὴν γυναικὸσ οὕνεκα στρατηλατεῖν, τἆλλ’ οὐδέν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 13:4)

Synonyms

  1. of ill omen

  2. slanderous

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION