Ancient Greek-English Dictionary Language

δύναμαι

-μι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δύναμαι δυνήσομαι ἐδυνησάμην δεδύνημαι

Structure: δύνα (Stem) + μαι (Ending)

Etym.: decl. in pres. and imperf. like i(/stamai

Sense

  1. (with infinitive) to be able, capable, strong enough to do
  2. (of moral possibility) to be able, to dare, to bear to do
  3. (with ὡς ‎(hōs) and a superlative) as much as one can

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐκ ἄνουσ δὲ ὑπάρχων, πρὸσ ἑαυτὸν ἀντιβάλλων τὸ γεγονὸσ περὶ ἑαυτὸν ἐλάσσωμα καὶ συννοήσασ ἀνικήτουσ εἶναι τοὺσ Ἑβραίουσ, τοῦ πάντα δυναμένου Θεοῦ συμμαχοῦντοσ αὐτοῖσ, προσαποστείλας (Septuagint, Liber Maccabees II 11:13)
  • ὥστε εἴ ποτε καὶ ἐμβάλοι τισ ἐσ αὐτοὺσ ἢ σοφίαν ἢ παρρησίαν ἢ ἀλήθεια, ἐξέπιπτεν εὐθὺσ καὶ διέρρει, τοῦ πυθμένοσ στέγειν οὐ δυναμένου, οἱο͂́ν τι πάσχουσιν αἱ τοῦ Δαναοῦ αὗται παρθένοι εἰσ τὸν τετρημένον πίθον ἐπαντλοῦσαι· (Lucian, Dialogi mortuorum, 7:4)
  • ἐπεὶ δέ, ὡσ σώματοσ ῥῖγοσ ἢ θάλποσ φέρειν δυναμένου τὸ πρὸσ ἀμφοτέρασ εὖ πεφυκὸσ ὁμοῦ τὰσ μεταβολὰσ ῥωμαλεώτερον, οὕτω ψυχῆσ ἄκρατοσ εὐρωστία καὶ ἰσχύσ, ἣν οὔτε τὸ εὐτυχεῖν ὕβρει θρύπτει καὶ ἀνίησιν οὔτε συμφοραὶ ταπεινοῦσι, φαίνεται τελειότεροσ ὁ Αἰμίλιοσ, ἐν χαλεπῇ τύχῃ καὶ πάθει μεγάλῳ τῷ περὶ τοὺσ παῖδασ οὐδέν τι μικρότεροσ οὐδὲ ἀσεμνότεροσ ἢ διὰ τῶν εὐτυχημάτων ὁραθείσ· (Plutarch, Comparison of Timoleon and Aemilius, chapter 2 5:1)
  • ὡσ δὲ πάλιν ἐπὶ στρατείαν ἐξέπλευσε, τελέωσ ἀνεθέντεσ οἱ πολλοὶ καὶ συγχέαντεσ τὸν καθεστῶτα τῆσ πολιτείασ κόσμον τά τε πάτρια νόμιμα, οἷσ ἐχρῶντο πρότερον, Ἐφιάλτου προεστῶτοσ ἀφείλοντο τῆσ ἐξ Ἀρείου πάγου βουλῆσ τὰσ κρίσεισ πλὴν ὀλίγων ἁπάσασ, καὶ τῶν δικαστηρίων κυρίουσ ἑαυτοὺσ ποιήσαντεσ εἰσ ἄκρατον δημοκρατίαν ἐνέβαλον τὴν πόλιν, ἤδη καὶ Περικλέουσ δυναμένου καὶ τὰ τῶν πολλῶν φρονοῦντοσ. (Plutarch, , chapter 15 1:3)
  • ὅπωσ δὲ καὶ τὰ πρὸσ ἡμᾶσ ἀσφαλεῖσ εἰε͂ν, ἠπάτησάν με τείχεσιν αὐτῶν τὴν πόλιν ὀχυρῶσαι προτρέψαντεσ, καὶ παρὰ Κεστίου Γάλλου τοῦ τῶν ἐν τῇ Συρίᾳ Ῥωμαϊκῶν ταγμάτων ἡγεμονεύοντοσ φρουρὰν ἑκόντεσ ἐδέξαντο, καταφρονήσαντεσ ἐμοῦ τότε μέγα δυναμένου καὶ πᾶσιν δι’ ἐκπλήξεωσ ὄντοσ. (Flavius Josephus, 412:1)

Synonyms

  1. to be able

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION