Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀτέλεστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀτέλεστος

Structure: ἀτελεστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: tele/w

Sense

  1. without end or issue, to no purpose, without effect, unaccomplished
  2. uninitiated in

Examples

  • περὶ δὲ ἐρωτήσεωσ, εὔκαιρόν ἐστι ποιεῖσθαι μάλιστα μὲν ὅταν τὸ ἕτερον εἰρηκὼσ ᾖ, ὥστε ἑνὸσ προσερωτηθέντοσ συμβαίνει τὸ ἄτοπον, οἱο͂ν Περικλῆσ Λάμπωνα ἐπήρετο περὶ τῆσ τελετῆσ τῶν τῆσ σωτείρασ ἱερῶν, εἰπόντοσ δὲ ὅτι οὐχ οἱο͂́ν τε ἀτέλεστον ἀκούειν, ἤρετο εἰ οἶδεν αὐτόσ, φάσκοντοσ δὲ "καὶ πῶσ, ἀτέλεστοσ ὤν; (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 18 1:1)
  • καὶ κινδυνεύουσι καὶ οἱ τὰσ τελετὰσ ἡμῖν οὗτοι καταστήσαντεσ οὐ φαῦλοί τινεσ εἶναι, ἀλλὰ τῷ ὄντι πάλαι αἰνίττεσθαι ὅτι ὃσ ἂν ἀμύητοσ καὶ ἀτέλεστοσ εἰσ Αἵδου ἀφίκηται ἐν βορβόρῳ κείσεται, ὁ δὲ κεκαθαρμένοσ τε καὶ τετελεσμένοσ ἐκεῖσε ἀφικόμενοσ μετὰ θεῶν οἰκήσει. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 172:2)
  • εἰσ τὸν αὐτόν ἵπποσ ἐήν ἀκάρηνοσ, ἀνὴρ δ’ ἀτέλεστοσ ἔκειτο, ὅν γε Φύσισ παίζουσα θοῷ ἐνεκέντρισεν ἵππῳ. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 1161)
  • οὔ τοι ἔπειθ’ ἁλίη ὁδὸσ ἔσσεται οὐδ’ ἀτέλεστοσ. (Homer, Odyssey, Book 2 26:2)
  • χαλεπὸν δ’ ἦν τὸ ἀναπληροῦν διὰ βάθοσ ἄπειρον καὶ τῶν Ιοὐδαίων πάντα τρόπον εἰργόντων ἄνωθεν, κἂν ἀτέλεστοσ ἔμεινεν τοῖσ Ῥωμαίοισ ὁ πόνοσ, εἰ μὴ τὰσ ἑβδομάδασ ἐπιτηρῶν ὁ Πομπήιοσ, ἐν αἷσ παντὸσ ἔργου διὰ τὴν θρησκείαν χεῖρασ ἀπίσχουσιν Ιοὐδαῖοι, τὸ χῶμα ὕψου τῆσ κατὰ χεῖρα συμβολῆσ εἴργων τοὺσ στρατιώτασ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 206:2)

Synonyms

  1. without end or issue

  2. uninitiated in

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION