Ancient Greek-English Dictionary Language

δισσός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δισσός δισσή δισσόν

Structure: δισς (Stem) + ος (Ending)

Etym.: di/s

Sense

  1. twofold, double
  2. (in the plural) two
  3. (figuratively) divided, disagreeing in mind
  4. doubtful, ambiguous

Examples

  • καὶ πᾶσιν ἔδωκε δισσὰσ στολάσ, τῷ δὲ Βενιαμὶν ἔδωκε τριακοσίουσ χρυσοῦσ καὶ πέντε ἐξαλλασσούσασ στολάσ, (Septuagint, Liber Genesis 45:22)
  • δισσὰσ χλαίνασ ἐποίησε τῷ ἀνδρὶ αὐτῆσ, ἐκ δὲ βύσσου καὶ πορφύρασ ἑαυτῇ ἐνδύματα. (Septuagint, Liber Proverbiorum 29:39)
  • καὶ μὴν ὁρᾶν μοι δύο μὲν ἡλίουσ δοκῶ, δισσὰσ δὲ Θήβασ καὶ πόλισμ’ ἑπτάστομον· (Euripides, episode3)
  • εὐφαμεῖτ’, ὦ πόντου δισσὰσ συγχωρούσασ πέτρασ Ἀξείνου ναίοντεσ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, anapests1)
  • ἐπεὶ θεοῦ μαντεῖον ᾤχετ’ ἐκλιπὼν πόσισ Κρεούσησ, παῖδα τὸν καινὸν λαβὼν πρὸσ δεῖπνα θυσίασ θ’ ἃσ θεοῖσ ὡπλίζετο, Ξοῦθοσ μὲν ᾤχετ’ ἔνθα πῦρ πηδᾷ θεοῦ βακχεῖον, ὡσ σφαγαῖσι Διονύσου πέτρασ δεύσειε δισσὰσ παιδὸσ ἀντ’ ὀπτηρίων, λέξασ· (Euripides, Ion, episode16)

Synonyms

  1. twofold

  2. two

  3. divided

  4. doubtful

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION