Ancient Greek-English Dictionary Language

τινάσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: τινάσσω

Structure: τινάσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to shake or brandish
  2. to shake, upset, to scatter, they shook their, shook or quaked

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τινάσσω τινάσσεις τινάσσει
Dual τινάσσετον τινάσσετον
Plural τινάσσομεν τινάσσετε τινάσσουσιν*
SubjunctiveSingular τινάσσω τινάσσῃς τινάσσῃ
Dual τινάσσητον τινάσσητον
Plural τινάσσωμεν τινάσσητε τινάσσωσιν*
OptativeSingular τινάσσοιμι τινάσσοις τινάσσοι
Dual τινάσσοιτον τινασσοίτην
Plural τινάσσοιμεν τινάσσοιτε τινάσσοιεν
ImperativeSingular τίνασσε τινασσέτω
Dual τινάσσετον τινασσέτων
Plural τινάσσετε τινασσόντων, τινασσέτωσαν
Infinitive τινάσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
τινασσων τινασσοντος τινασσουσα τινασσουσης τινασσον τινασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular τινάσσομαι τινάσσει, τινάσσῃ τινάσσεται
Dual τινάσσεσθον τινάσσεσθον
Plural τινασσόμεθα τινάσσεσθε τινάσσονται
SubjunctiveSingular τινάσσωμαι τινάσσῃ τινάσσηται
Dual τινάσσησθον τινάσσησθον
Plural τινασσώμεθα τινάσσησθε τινάσσωνται
OptativeSingular τινασσοίμην τινάσσοιο τινάσσοιτο
Dual τινάσσοισθον τινασσοίσθην
Plural τινασσοίμεθα τινάσσοισθε τινάσσοιντο
ImperativeSingular τινάσσου τινασσέσθω
Dual τινάσσεσθον τινασσέσθων
Plural τινάσσεσθε τινασσέσθων, τινασσέσθωσαν
Infinitive τινάσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
τινασσομενος τινασσομενου τινασσομενη τινασσομενης τινασσομενον τινασσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἤθελεν ἠχήεντα πυρὸσ πρηστῆρα τινάσσειν, Ἡφαίστῳ δ’ ὑπόεικεν ἀμαιμακέτη περ ἐοῦσα, καὶ πυρὸσ ἀσβέστοιο καὶ ὀπτευτῆρι σιδήρου. (Colluthus, Rape of Helen, book 123)
  • ἡ δὲ πηδᾷ καὶ πυρριχίζει καὶ τὴν ἀσπίδα τινάσσει καὶ τὸ δόρυ πάλλει καὶ ἐνθουσιᾷ, καὶ τὸ μέγιστον, καλὴ πάνυ καὶ ἀκμαία γεγένηται ἤδη ἐν βραχεῖ· (Lucian, Dialogi deorum, 1:20)
  • καὶ δὴ τινάσσει κρᾶτα βαλβίδων ἄπο καὶ διαστρόφουσ ἑλίσσει σῖγα γοργωποὺσ κόρασ. (Euripides, Heracles, episode, trochees7)
  • ὁ δὲ νῆα μέλαιναν] πάντοσ’ ἀνασσείσασκε, τίνασσε δὲ νήια δοῦρα. (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 27:5)
  • ἡ δ’ ἐσ πέλαγοσ πεφόρητο ἐντενέσ, ἠύτε τίσ τε δι’ ἠέροσ ὑψόθι κίρκοσ ταρσὸν ἐφεὶσ πνοιῇ φέρεται ταχύσ, οὐδὲ τινάσσει ῥιπήν, εὐκήλοισιν ἐνευδιόων πτερύγεσσιν. (Apollodorus, Argonautica, book 2 15:28)

Synonyms

  1. to shake or brandish

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION