뜻

2. 흔들리다, 흔들다, 뿌리다, 흩어지다, 떨다, 퍼뜨리다

1. to shake or brandish
2. to shake, upset, to scatter, they shook their, shook or quaked

예문

• ἤθελεν ἠχήεντα πυρὸσ πρηστῆρα τινάσσειν, Ἡφαίστῳ δ’ ὑπόεικεν ἀμαιμακέτη περ ἐοῦσα, καὶ πυρὸσ ἀσβέστοιο καὶ ὀπτευτῆρι σιδήρου. (Colluthus, Rape of Helen, book 123)

  (콜루토스, Rape of Helen, book 123)

• ἡ δὲ πηδᾷ καὶ πυρριχίζει καὶ τὴν ἀσπίδα τινάσσει καὶ τὸ δόρυ πάλλει καὶ ἐνθουσιᾷ, καὶ τὸ μέγιστον, καλὴ πάνυ καὶ ἀκμαία γεγένηται ἤδη ἐν βραχεῖ· (Lucian, Dialogi deorum, 1:20)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 1:20)

• καὶ δὴ τινάσσει κρᾶτα βαλβίδων ἄπο καὶ διαστρόφουσ ἑλίσσει σῖγα γοργωποὺσ κόρασ. (Euripides, Heracles, episode, trochees7)

  (에우리피데스, Heracles, episode, trochees7)

• ὁ δὲ νῆα μέλαιναν] πάντοσ’ ἀνασσείσασκε, τίνασσε δὲ νήια δοῦρα. (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 27:5)

  (익명 저작, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 27:5)

• ἡ δ’ ἐσ πέλαγοσ πεφόρητο ἐντενέσ, ἠύτε τίσ τε δι’ ἠέροσ ὑψόθι κίρκοσ ταρσὸν ἐφεὶσ πνοιῇ φέρεται ταχύσ, οὐδὲ τινάσσει ῥιπήν, εὐκήλοισιν ἐνευδιόων πτερύγεσσιν. (Apollodorus, Argonautica, book 2 15:28)

  (아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 15:28)

유사 형태

• τινας (1574)
• τινὰς (1001)
• τίνας (296)
• τινάς (128)
• τινάσσων (15)
• τινάσσεται (4)
• τινάσσετο (3)
• τινάσσει (3)
• τίνασσε (2)
• τινάσ̓ (1)
• τ[ίνασ] (1)
• τινασσέτω (1)
• τινάσσειν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.