Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δισσός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δισσός δισσή δισσόν

Structure: δισς (Stem) + ος (Ending)

Etym.: di/s

Sense

  1. twofold, double
  2. (in the plural) two
  3. (figuratively) divided, disagreeing in mind
  4. doubtful, ambiguous

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative δισσός δισσή δισσόν
Genitive δισσοῦ δισσῆς δισσοῦ
Dative δισσῷ δισσῇ δισσῷ
Accusative δισσόν δισσήν δισσόν
Vocative δισσέ δισσή δισσόν
DualN/A/V δισσώ δισσᾱ́ δισσώ
G/D δισσοῖν δισσαῖν δισσοῖν
PluralNominative δισσοί δισσαί δισσά
Genitive δισσῶν δισσῶν δισσῶν
Dative δισσοῖς δισσαῖς δισσοῖς
Accusative δισσούς δισσᾱ́ς δισσά
Vocative δισσοί δισσαί δισσά
Positive Comparative Superlative
Adjective δισσός δισσοῦ δισσότερος δισσοτεροῦ δισσότατος δισσοτατοῦ
Adverb δισσώς δισσότερον δισσότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γεραιά γ’ ἐσ πέδον τιθεῖσα μέλεα καὶ χερσὶ γαῖαν κτυποῦσα δισσαῖσ. (Euripides, The Trojan Women, episode, strophe 15)
  • δισσαῖσ γὰρ ἐν μέσαισιν ἰχθύων φοραῖσ ἧσται, τὸν Αἴτνησ ἐσ μέσον λεύσσων σκοπόν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 26 4:2)
  • καὶ δὴ ’πὶ δισσαῖσ ἦν στρατηγίσιν πύλαισ. (Sophocles, Ajax, episode 2:13)
  • ταύτην Εὐσεβίῳ Βυζαντιὰσ εἰκόνα Ῥώμη πρὸσ δισσαῖσ ἑτέραισ, εἵνεκεν ἱπποσύνησ. (Unknown, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 561)
  • δισσοί με τρύχουσι καταιγίζοντεσ ἔρωτεσ, Εὔμαχε, καὶ δισσαῖσ ἐνδέδεμαι μανίαισ· (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 881)

Synonyms

  1. twofold

  2. two

  3. divided

  4. doubtful

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION