뜻

1. 포로, 죄수, 사로잡힌 사람

1. a prisoner, captive
2. in chains, fettered

예문

• καὶ λαβὼν ὁ κύριοσ Ἰωσὴφ ἐνέβαλεν αὐτὸν εἰσ τὸ ὀχύρωμα, εἰσ τὸν τόπον, ἐν ᾦ οἱ δεσμῶται τοῦ βασιλέωσ κατέχονται ἐκεῖ ἐν τῷ ὀχυρώματι. (Septuagint, Liber Genesis 39:20)

  (70인역 성경, 창세기 39:20)

• καὶ μὴν εἰ αὐτίκα δὴ μάλα κραυγὴν ἀκούσαιτε πρὸσ τῷ δικαστηρίῳ, εἶτ’ εἴποι τισ ὡσ ἀνέῳκται τὸ δεσμωτήριον, οἱ δὲ δεσμῶται φεύγουσιν, οὐδεὶσ οὔτε γέρων οὔτ’ ὀλίγωροσ οὕτωσ ὅστισ οὐχὶ βοηθήσειεν ἂν καθ’ ὅσον δύναται. (Demosthenes, Speeches 21-30, 284:1)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 284:1)

• εἰ δέ γε ὠφέλει τὸ κεκτῆσθαι χρυσίον, οὐδὲν ἐκώλυεν Αἰθίοπασ τοὺσ ἄνω μακαριωτάτουσ εἶναι δοκεῖν, ὅπου τὸ χρυσίον ἀτιμότερον ἢ παῤ ἡμῖν ὁ μόλιβδοσ, καί φασιν αὐτόθι τοὺσ κακούργουσ ἐν παχείαισ χρυσοῦ δεδέσθαι πέδαισ, ἀλλ̓ οὐδὲν ἧττόν εἰσι δεσμῶται καὶ πονηροὶ καὶ ἄδικοι. (Dio, Chrysostom, Orationes, 5:1)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 5:1)

• καὶ νὴ Δία τύραννοι καὶ βασιλεῖσ καὶ δεσμῶται καὶ στιγματίαι καὶ κάπηλοι καὶ σκυτοτόμοι καὶ τἄλλα ὅσα ἐν ἀνθρώποισ ἐστίν, ἁπάσασ μὲν ἐργασίασ, ἅπαντασ δὲ βίουσ, ἁπάσασ δὲ τύχασ καὶ ξυμφορὰσ μετηλλαχότεσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 18:1)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 18:1)

• ἀνήγοντο δὲ καὶ δεσμῶται πολλοὶ τῶν τυράννων· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 492:2)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 492:2)

유사 형태

• δεσμωτήριον (110)
• δεσμωτηρίῳ (48)
• δεσμώτας (29)
• δεσμωτηρίου (27)
• δεσμωτῶν (12)
• δεσμώτην (9)
• δεσμώτης (7)
• δεσμῶται (6)
• δεσμωτηρίων (6)
• δεσμωτήρια (5)
• δεσμώτῃ (4)
• δεσμώταις (3)
• Δεσμώτιδι (2)
• δεσμώτου (2)
• δεσμῶτιν (2)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.