Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

βούλομαι

Non-contract Verb; 이상동사 자동번역 Transliteration:

Principal Part: βούλομαι βουλήσομαι ἐβουλήθην βεβούλημαι

Structure: βούλ (Stem) + ομαι (Ending)

Etym.: 어근 BOL, epic bo/lomai, 라틴어 volo: 등과 동계어임. boulh/.

Sense

  1. (implying choice or preference) I will, wish, am willing, want
  2. I mean, profess
  3. I prefer

Conjugation

Present tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βούλομαι βούλει, βούλῃ βούλεται
Dual βούλεσθον βούλεσθον
Plural βουλόμεθα βούλεσθε βούλονται
SubjunctiveSingular βούλωμαι βούλῃ βούληται
Dual βούλησθον βούλησθον
Plural βουλώμεθα βούλησθε βούλωνται
OptativeSingular βουλοίμην βούλοιο βούλοιτο
Dual βούλοισθον βουλοίσθην
Plural βουλοίμεθα βούλοισθε βούλοιντο
ImperativeSingular βούλου βουλέσθω
Dual βούλεσθον βουλέσθων
Plural βούλεσθε βουλέσθων, βουλέσθωσαν
Infinitive βούλεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλομενος βουλομενου βουλομενη βουλομενης βουλομενον βουλομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βουλήσομαι βουλήσει, βουλήσῃ βουλήσεται
Dual βουλήσεσθον βουλήσεσθον
Plural βουλησόμεθα βουλήσεσθε βουλήσονται
OptativeSingular βουλησοίμην βουλήσοιο βουλήσοιτο
Dual βουλήσοισθον βουλησοίσθην
Plural βουλησοίμεθα βουλήσοισθε βουλήσοιντο
Infinitive βουλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουλησομενος βουλησομενου βουλησομενη βουλησομενης βουλησομενον βουλησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular βουληθήσομαι βουληθήσῃ βουληθήσεται
Dual βουληθήσεσθον βουληθήσεσθον
Plural βουληθησόμεθα βουληθήσεσθε βουληθήσονται
OptativeSingular βουληθησοίμην βουληθήσοιο βουληθήσοιτο
Dual βουληθήσοισθον βουληθησοίσθην
Plural βουληθησοίμεθα βουληθήσοισθε βουληθήσοιντο
Infinitive βουληθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουληθησομενος βουληθησομενου βουληθησομενη βουληθησομενης βουληθησομενον βουληθησομενου

Imperfect tense

Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβουλόμην ἐβούλου ἐβούλετο
Dual ἐβούλεσθον ἐβουλέσθην
Plural ἐβουλόμεθα ἐβούλεσθε ἐβούλοντο

Aorist tense

Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐβουλήθην ἐβουλήθης ἐβουλήθη
Dual ἐβουλήθητον ἐβουληθήτην
Plural ἐβουλήθημεν ἐβουλήθητε ἐβουλήθησαν
SubjunctiveSingular βουλήθω βουλήθῃς βουλήθῃ
Dual βουλήθητον βουλήθητον
Plural βουλήθωμεν βουλήθητε βουλήθωσιν*
OptativeSingular βουληθείην βουληθείης βουληθείη
Dual βουληθείητον βουληθειήτην
Plural βουληθείημεν βουληθείητε βουληθείησαν
ImperativeSingular βουλήθητι βουληθήτω
Dual βουλήθητον βουληθήτων
Plural βουλήθητε βουληθέντων
Infinitive βουληθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
βουληθεις βουληθεντος βουληθεισα βουληθεισης βουληθεν βουληθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀπέθανε δὲ οὐδεὶσ ὑπ’ αὐτῶν, ἀλλὰ καὶ Λεωνίδαν εἷσ Τεγέαν ὑπεξιόντα βουληθέντοσ διαφθεῖραι τοῦ Ἀγησιλάου, καὶ πέμψαντοσ ἐπ’ αὐτὸν εἷσ τὴν ὁδὸν ἄνδρασ, πυθόμενοσ ὁ Ἆγισ ἑτέρουσ ἀπέστειλε πιστούσ, οἳ τὸν Λεωνίδαν περισχόντεσ ἀσφαλῶσ εἷσ Τεγέαν κατέστησαν. (Plutarch, Agis, chapter 12 4:1)
  • δὲ βουληθέντοσ ἰδίαν συντάξασθαί με περὶ Θουκυδίδου γραφὴν ἅπαντα περιειληφυῖαν τὰ δεόμενα λόγων, ἀναβαλόμενοσ τὴν περὶ Δημοσθένουσ πραγματείαν, ἣν εἶχον ἐν χερσίν, ὑπεσχόμην τε ποιήσειν, ὡσ προῃροῦ, καὶ τελέσασ τὴν ὑπόσχεσιν ἀποδίδωμι. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 1 2:1)
  • παρελθὼν οὖν εἰσ μέσουσ διδάσκειν ἐπειρᾶτο τὸ πλῆθοσ, ὡσ ἡ πόλισ ἀεὶ τῆσ Γαλιλαίασ ἄρξειεν ἐπί γε τῶν Ἡρώδου χρόνων τοῦ τετράρχου καὶ κτίστου γενομένου, βουληθέντοσ αὐτοῦ τὴν Σεπφωριτῶν πόλιν τῇ Τιβεριέων ὑπακούειν, ἀποβαλεῖν δὲ τὸ πρωτεῖον αὐτοὺσ μηδὲ ἐπὶ τοῦ βασιλέωσ Ἀγρίππα τοῦ πατρὸσ, διαμεῖναι δὲ καὶ μέχρι Φήλικοσ προεσταμένου τῆσ Ιοὐδαίασ. (Flavius Josephus, 46:1)
  • ὑπὲρ ὧν τοῦ Ἀριστείδου ποτὲ βουληθέντοσ ἐγκαλέσαι καὶ διδάξαι, συναγαγὼν τὸ πρόσωπον ὁ Παυσανίασ οὐκ ἔφη σχολάζειν οὐδ’ ἤκουσεν. (Plutarch, , chapter 23 3:2)
  • ἔτι πολλὰ τοῦ Κυνούλκου θέλοντοσ λέγειν καὶ τοὐλπιανοῦ ἐπιρραπίσαι βουληθέντοσ αὐτὸν εἰσ τιμὴν τοῦ Μυρτίλου, φθάσασ ὁ Μυρτίλοσ ̔ διήχθρευεν γὰρ τῷ Σύρᾠ ἔφη· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 27 2:1)

Synonyms

  1. I will

  2. I mean

  3. I prefer

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION