Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

αὐτουργός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: αὐτουργός αὐτουργόν

Structure: αὐτουργ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: E)/rgw

Sense

  1. self-working
  2. one who works his land himself, a husbandman, poor farmer, one that has worked, by himself
  3. self-wrought, simple, native

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative αὐτουργός αύ̓τουργον
Genitive αὐτουργοῦ αὐτούργου
Dative αὐτουργῷ αὐτούργῳ
Accusative αὐτουργόν αύ̓τουργον
Vocative αὐτουργέ αύ̓τουργον
DualN/A/V αὐτουργώ αὐτούργω
G/D αὐτουργοῖν αὐτούργοιν
PluralNominative αὐτουργοί αύ̓τουργα
Genitive αὐτουργῶν αὐτούργων
Dative αὐτουργοῖς αὐτούργοις
Accusative αὐτουργούς αύ̓τουργα
Vocative αὐτουργοί αύ̓τουργα
Positive Comparative Superlative
Adjective αὐτουργός αὐτουργοῦ αὐτουργότερος αὐτουργοτεροῦ αὐτουργότατος αὐτουργοτατοῦ
Adverb αὐτούργως αὐτουργότερον αὐτουργότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • γενόμενοσ δὲ γονέων παντάπασιν ἀδόξων, αὐτουργῶν δὲ καὶ πενήτων, πατρὸσ μὲν ὁμωνύμου, μητρὸσ δὲ Φουλκινίασ, ὀψέ ποτε πόλιν εἶδε καὶ τῶν ἐν πόλει διατριβῶν ἐγεύσατο, τὸν δὲ ἄλλον χρόνον ἐν κώμῃ Κιρραιάτωνι τῆσ Ἀρπίνησ δίαιταν εἶχε, πρὸσ μὲν ἀστεῖον καὶ γλαφυρὸν βίον ἀγροικοτέραν, σώφρονα δὲ καὶ ταῖσ πάλαιῬωμαίων τροφαῖσ ἐοικυῖαν. (Plutarch, Caius Marius, chapter 3 1:1)
  • τὴν μὲν τῶν αὐτουργῶν αὐτοπωλικὴν διαιρουμένην, τὴν δὲ τὰ ἀλλότρια ἔργα μεταβαλλομένην μεταβλητικήν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 46:2)

Synonyms

  1. self-working

  2. self-wrought

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION