Sense

1. self-working
2. one who works his land himself, a husbandman, poor farmer, one that has worked, by himself
3. self-wrought, simple, native

Examples

• ὄπουσ γὰρ ὀνομάζεται τὸ ἔργον, αὐτουργῷ δ’ ἀριστείασ στρατηγῷ, στρατηγὸν ἀνελόντι, δέδοται καθιέρωσισ ὀπιμίων. (Plutarch, chapter 16 7:2)
• φρόνησον, ὦ κασιγνήτη, πατὴρ ὡσ νῷν ἀπεχθὴσ δυσκλεήσ τ’ ἀπώλετο, πρὸσ αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων διπλᾶσ ὄψεισ ἀράξασ αὐτὸσ αὐτουργῷ χερί. (Sophocles, Antigone, episode 2:12)
• θάμνου ποτ’ ἄκρουσ ἀμφὶ κλῶνασ ἥμενοσ τέττιξ πτερῷ, φλέγοντοσ ἡλίου μέσου, νηδὺν ῥαπίζων, δαίδαλ’ αὐτουργῷ μέλει ἡδὺσ κατωργάνιζε τῆσ ἐρημίασ. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2641)
• ἡκούσῃ δὲ προσέταξεν ἄρτουσ αὐτῷ ποιῆσαι τηγανιστοὺσ αὐτουργῷ γενομένῃ· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 203:4)

Similar forms

• αὐτουργὸς (12)
• αὐτουργοὶ (5)
• αὐτουργίαν (5)
• αὐτουργοὺς (4)
• αὐτουργοί (4)
• αὐτουργῷ (4)
• αὐτουργόν (3)
• αὐτουργούς (3)
• αὐτουργεῖν (3)
• αὐτουργίας (2)
• αὐτουργός (2)
• αὐτουργῶν (2)
• αὐτουργίᾳ (2)
• αὐτουργὸν (2)
• αὐτούργητον (1)
• αὐτουργέει (1)
• αὐτουργία (1)
• αὐτουργούσας (1)
• αὐτουργῆσαι (1)
• αὐτουργοῦντα (1)
• αὐτουργοῖς (1)
• αὐτουργική (1)
• αὐτουργοῦ (1)
• αὐτουργίαι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.