Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

αὐστηρός

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: αὐστηρός αὐστηρά̄ αὐστηρόν

Structure: αὐστηρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: au)/w to dry

Sense

  1. bitter, harsh

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative αὐστηρός αὐστηρᾱ́ αὐστηρόν
Genitive αὐστηροῦ αὐστηρᾶς αὐστηροῦ
Dative αὐστηρῷ αὐστηρᾷ αὐστηρῷ
Accusative αὐστηρόν αὐστηρᾱ́ν αὐστηρόν
Vocative αὐστηρέ αὐστηρᾱ́ αὐστηρόν
DualN/A/V αὐστηρώ αὐστηρᾱ́ αὐστηρώ
G/D αὐστηροῖν αὐστηραῖν αὐστηροῖν
PluralNominative αὐστηροί αὐστηραί αὐστηρά
Genitive αὐστηρῶν αὐστηρῶν αὐστηρῶν
Dative αὐστηροῖς αὐστηραῖς αὐστηροῖς
Accusative αὐστηρούς αὐστηρᾱ́ς αὐστηρά
Vocative αὐστηροί αὐστηραί αὐστηρά
Positive Comparative Superlative
Adjective αὐστηρός αὐστηροῦ αὐστηρότερος αὐστηροτεροῦ αὐστηρότατος αὐστηροτατοῦ
Adverb αὐστηρώς αὐστηρότερον αὐστηρότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὸ ἐνίοτε ἀνομοίοισ χαίρουσιν, οἱο͂ν αὐστηροὶ εὐτραπέλοισ καὶ ὀξεῖσ ῥαθύμοισ. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 122:1)
  • "ταῦθ’ οἱ μὲν αὐστηροὶ καὶ χαρίεντεσ ἠγάπησαν ὑπερφυῶσ, οἱ δ’ ἄνανδροι καὶ διατεθρυμμένοι τὰ ὦτα δι’ ἀμουσίαν καὶ ἀπειροκαλίαν, οὕσ φησιν Ἀριστόξενοσ χολὴν ἐμεῖν, ὅταν ἐναρμονίου ἀκούσωσιν, ἐξέβαλον· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 5:3)
  • ἕτεροι δὲ αὐστηροὶ καὶ σώφρονεσ εἶναι λέγοντεσ ἀποκναίουσιν ἀηδίᾳ, μήτε ποτοῦ τὸ μέτριον μήτε λαλιᾶσ κοινωνεῖν ἀξιοῦντεσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 6:1)

Synonyms

  1. bitter

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION