ἀριστεῖα
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
ἀριστεῖα
ἀριστείας
Structure:
ἀριστει
(Stem)
+
α
(Ending)
Sense
- excellence, prowess
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἦ που ταχέωσ ἂν ἠνέσχετό τισ ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν τοιοῦτον ἔργον, ἀλλ’ οὐκ ἂν κατέλευσαν τὸν καταισχύνοντα τὴν αὑτῶν ἀριστείαν. (Lycurgus, Speeches, 93:1)
- τὰσ δὲ Ὀλυμπιακὰσ καὶ Πυθικὰσ νίκασ οὐκ ἂν, οἶμαί, τισ εἰσ τὸ αὐτὸ συνθεὶσ ἁπάσασ ἑνὶ τῶν Πελοπίδου παραβαλεῖν ἀγώνων ἀξιώσειεν, οὓσ πολλοὺσ ἀγωνισάμενοσ καὶ κατορθώσασ, καὶ τοῦ βίου τὸ πλεῖστον ἐν δόξῃ καὶ τιμῇ βιώσασ, τέλοσ ἐν τῇ τρισκαιδεκάτῃ βοιωταρχίᾳ, τυραννοκτονίᾳ μεμιγμένην ἀριστείαν ἀριστεύων, ὑπὲρ τῆσ τῶν Θεσσαλῶν ἐλευθερίασ ἀπέθανεν. (Plutarch, Pelopidas, chapter 34 5:1)
- αὐτὸσ δ’ ὁ Λούκοθλλοσ ἔτι μειράκιον ὢν, πρὶν ἀρχήν τινα μετελθεῖν καί πολιτείασ ἅψασθαι, πρῶτον ἔργον ἐποιήσατο τὸν τοῦ πατρὸσ κατήγορον κρῖναι Σερουίλιον αὔγουρα, λαβὼν ἀδικοῦντα δημοσίᾳ, καί τὸ πρᾶγμα λαμπρὸν ἐφάνη Ῥωμαίοισ, καί τὴν δίκην ἐκείνην ὥσπερ ἀριστείαν διὰ στόματοσ ἔσχον. (Plutarch, Lucullus, chapter 1 1:3)
- τῇ δ’ ὑστεραίᾳ τῷ μὲν Ἀγαμέμνονι χαρίζεταί τινα ἀριστείαν ἀνόνητον καὶ τῷ Διομήδει καὶ τῷ Ὀδυσσεῖ , καὶ τὸν Αἰάντά φησι μάχεσθαι προθύμωσ, εὐθὺσ δὲ τοὺσ Τρῶασ ἐπικρατῆσαι καὶ τὸν Ἕκτορα ἐλαύνειν ἐπὶ τὸ τεῖχοσ τῶν Ἀχαιῶν καὶ τὰσ ναῦσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 107:1)
- πάνυ δὲ ἀσθενῶσ καὶ ἀπιθάνωσ τὴν ἀριστείαν διελθών, ὁτὲ μὲνποταμῷ μαχόμενον αὐτόν, ὁτὲ δὲ ἀπειλοῦντα Ἀπόλλωνι καὶ διώκοντα αὐτόν· (Dio, Chrysostom, Orationes, 134:1)