Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπόπληκτος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπόπληκτος ἀπόπληκτος ἀπόπληκτον

Structure: ἀ (Prefix) + ποπληκτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)poplh/ssw

Sense

  1. Stricken by a stroke
  2. dumb, astounded, senseless
  3. crippled

Examples

  • ἀπόπληκτοσ ἐξαίφνησ ἐγένετο τὰσ γνάθουσ. (Aristophanes, Wasps, Episode 1:44)
  • ὅστισ γε παρὰ ταύτην μὲν οὐκ εἰσέρχεται, παρὰ δὲ Σινώπῃ καὶ Λύκᾳ καὶ Ναννίῳ ἑτέραισ τε τοιαύταισι παγίσι τοῦ βίου ἔνδον κάθητ’ ἀπόπληκτοσ οὐδ’ ἐξέρχεται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 22 2:3)
  • εἰ δέ, ὡσ Χρύσιπποσ ἐν τῷ πρώτῳ περὶ τοῦ Προτρέπεσθαι γέγραφεν, ἐν τῷ κατ’ ἀρετὴν βιοῦν μόνον ἐστὶ τὸ εὐδαιμόνωσ, τῶν ἄλλων, φησίν, οὐδὲν ὄντων πρὸσ ἡμᾶσ οὐδ’ εἰσ τοῦτο συνεργούντων οὐ μόνον οὔκ ἐστιν ἀδιάφοροσ ἡ φύσισ, ἀλλ’ ἀνόητοσ καὶ ἀπόπληκτοσ, οἰκειοῦσα ἡμᾶσ πρὸσ τὰ μηδὲν πρὸσ ἡμᾶσ· (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 5 2:1)
  • καὶ οὐκ ἀπεικάσαι δήπου Μειδίαν Ἀλκιβιάδῃ βουλόμενοσ τούτου μέμνημαι τοῦ λόγου οὐχ οὕτωσ εἴμ’ ἄφρων οὐδ’ ἀπόπληκτοσ ἐγώ, ἀλλ’ ἵν’ εἰδῆθ’ ὑμεῖσ, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ γνῶθ’ ὅτι οὐδὲν οὔτ’ ἔστιν οὔτ’ ἔσται, οὐ γένοσ, οὐ πλοῦτοσ, οὐ δύναμισ, ὅ τι τοῖσ πολλοῖσ ὑμῖν, ἂν ὕβρισ προσῇ, προσήκει φέρειν. (Demosthenes, Speeches 21-30, 190:2)
  • ἃ οὐδέποτ’ ἂν ἐποίησεν Ἀχιλλεὺσ μὴ ἀπόπληκτοσ ὤν· (Dio, Chrysostom, Orationes, 125:2)
  • ὁ δ’ ἀσχάλλων καὶ λυπούμενοσ ὅτι μὴ καὶ λέων ἐστίν ὀρεσίτροφοσ, ἀλκὶ πεποιθώσ, ἅμα καὶ κυνίδιον Μελιταῖον ἐν κόλπῳ χήρασ γυναικὸσ τιθηνούμενον, ἀπόπληκτόσ ἐστι. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 13 1:2)
  • ὁ δ’ ἀσχάλλων καὶ λυπούμενοσ ὅτι μὴ καὶ λέων ἐστὶν ὀρεσίτροφοσ ἀλκὶ πεποιθώσ ἅμα καὶ κυνίδιον Μελιταῖον ἐν κόλπῳ χήρασ γυναικὸσ τιθηνούμενον, ἀπόπληκτόσ ἐστι. (Plutarch, De tranquilitate animi, section 13 4:2)

Synonyms

  1. crippled

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION