Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποπλέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποπλέω

Structure: ἀπο (Prefix) + πλέϝ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sail away, sail off

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπλέω ἀποπλεῖς ἀποπλεῖ
Dual ἀποπλεῖτον ἀποπλεῖτον
Plural ἀποπλέομεν ἀποπλεῖτε ἀποπλέουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποπλέω ἀποπλῇς ἀποπλῇ
Dual ἀποπλῆτον ἀποπλῆτον
Plural ἀποπλέωμεν ἀποπλῆτε ἀποπλέωσιν*
OptativeSingular ἀποπλέοιμι ἀποπλέοις ἀποπλέοι
Dual ἀποπλέοιτον ἀποπλεοίτην
Plural ἀποπλέοιμεν ἀποπλέοιτε ἀποπλέοιεν
ImperativeSingular ἀποπλεῖ ἀποπλείτω
Dual ἀποπλεῖτον ἀποπλείτων
Plural ἀποπλεῖτε ἀποπλεόντων, ἀποπλείτωσαν
Infinitive ἀποπλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπλεων ἀποπλεοντος ἀποπλεουσα ἀποπλεουσης ἀποπλεον ἀποπλεοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπλέομαι ἀποπλεῖ, ἀποπλῇ ἀποπλεῖται
Dual ἀποπλεῖσθον ἀποπλεῖσθον
Plural ἀποπλεόμεθα ἀποπλεῖσθε ἀποπλέονται
SubjunctiveSingular ἀποπλέωμαι ἀποπλῇ ἀποπλῆται
Dual ἀποπλῆσθον ἀποπλῆσθον
Plural ἀποπλεώμεθα ἀποπλῆσθε ἀποπλέωνται
OptativeSingular ἀποπλεοίμην ἀποπλέοιο ἀποπλέοιτο
Dual ἀποπλέοισθον ἀποπλεοίσθην
Plural ἀποπλεοίμεθα ἀποπλέοισθε ἀποπλέοιντο
ImperativeSingular ἀποπλέου ἀποπλείσθω
Dual ἀποπλεῖσθον ἀποπλείσθων
Plural ἀποπλεῖσθε ἀποπλείσθων, ἀποπλείσθωσαν
Infinitive ἀποπλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπλεομενος ἀποπλεομενου ἀποπλεομενη ἀποπλεομενης ἀποπλεομενον ἀποπλεομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπλεύσω ἀποπλεύσεις ἀποπλεύσει
Dual ἀποπλεύσετον ἀποπλεύσετον
Plural ἀποπλεύσομεν ἀποπλεύσετε ἀποπλεύσουσιν*
OptativeSingular ἀποπλεύσοιμι ἀποπλεύσοις ἀποπλεύσοι
Dual ἀποπλεύσοιτον ἀποπλευσοίτην
Plural ἀποπλεύσοιμεν ἀποπλεύσοιτε ἀποπλεύσοιεν
Infinitive ἀποπλεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπλευσων ἀποπλευσοντος ἀποπλευσουσα ἀποπλευσουσης ἀποπλευσον ἀποπλευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποπλεύσομαι ἀποπλεύσει, ἀποπλεύσῃ ἀποπλεύσεται
Dual ἀποπλεύσεσθον ἀποπλεύσεσθον
Plural ἀποπλευσόμεθα ἀποπλεύσεσθε ἀποπλεύσονται
OptativeSingular ἀποπλευσοίμην ἀποπλεύσοιο ἀποπλεύσοιτο
Dual ἀποπλεύσοισθον ἀποπλευσοίσθην
Plural ἀποπλευσοίμεθα ἀποπλεύσοισθε ἀποπλεύσοιντο
Infinitive ἀποπλεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποπλευσομενος ἀποπλευσομενου ἀποπλευσομενη ἀποπλευσομενης ἀποπλευσομενον ἀποπλευσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ̓πείλουν ἑκάστοτε ἀποπλεύσεσθαι· (Dio, Chrysostom, Orationes, 116:4)
  • αὐξηθέντων δὲ τῶν ἀδελφιδέων καὶ παραλαβόντων τὴν ἀρχήν, οὕτω δὴ ὁ Θήρασ δεινὸν ποιεύμενοσ ἄρχεσθαι ὑπ’ ἄλλων ἐπείτε ἐγεύσατο ἀρχῆσ, οὐκ ἔφη μένειν ἐν τῇ Λακεδαίμονι ἀλλ’ ἀποπλεύσεσθαι ἐσ τοὺσ συγγενέασ. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 147 3:1)
  • ὡσ δέ οἱ οὗτοσ ἀνεπέπειστο, Ἀδείμαντοσ γὰρ ὁ Ὠκύτου ὁ Κορίνθιοσ στρατηγὸσ τῶν λοιπῶν ἤσπαιρε μοῦνοσ, φάμενοσ ἀποπλεύσεσθαί τε ἀπὸ τοῦ Ἀρτεμισίου καὶ οὐ παραμενέειν, πρὸσ δὴ τοῦτον εἶπε ὁ Θεμιστοκλέησ ἐπομόσασ "οὐ σύ γε ἡμέασ ἀπολείψεισ, ἐπεί τοι ἐγὼ μέζω δῶρα δώσω ἢ βασιλεὺσ ἄν τοι ὁ Μήδων πέμψειε ἀπολιπόντι τοὺσ συμμάχουσ. (Herodotus, The Histories, book 8, chapter 5 2:3)

Synonyms

  1. to sail away

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION