- καί ϝοι λίπεν ἥμισυ λαῶν, ἄνδρασ ἀρηϊφίλουσ, τοῖσιν πολύκρημνον χθόνα νείμασ ἀποπλέων ᾤχετ’ ἐσ Κνωσὸν ἱμερτὰν πόλιν βασιλεὺσ Εὐρωπιάδασ· (Bacchylides, , epinicians, ode 1 9:2)
(바킬리데스, , epinicians, ode 1 9:2)
- ὁ δὲ παράσιτοσ πάντα καλῶσ ἔχειν οἰόμενοσ καὶ πεπιστευκὼσ μὴ ἄλλωσ ταῦτα ἔχειν ἄμεινον ἢ ἔχει, μετὰ πολλῆσ ἀδείασ καὶ γαλήνησ, οὐδενὸσ αὐτῷ τοιούτου παρενοχλοῦντοσ, ἐσθίει καὶ κοιμᾶται ὕπτιοσ ἀφεικὼσ τοὺσ πόδασ καὶ τὰσ χεῖρασ ὥσπερ Ὀδυσσεὺσ τῆσ Σχερίασ ^ ἀποπλέων οἴκαδε. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 11:6)
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 11:6)
- Ἀλλ̓ οὐ τοῦ ζῆν, Αἰ̈δωνεῦ, ἐρῶ ἔγωγε, τῆσ γυναικὸσ δέ, ἣν νεόγαμον ἔτι ἐν τῷ θαλάμῳ καταλιπὼν ᾠχόμην ἀποπλέων, εἶτα ὁ κακοδαίμων ἐν τῇ ἀποβάσει ἀπέθανον ὑπὸ τοῦ Ἕκτοροσ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 1:7)
(루키아노스, Dialogi mortuorum, 1:7)
- "περὶ δὲ τῶν Ἀβυδηνῶνι Ἀντιφῶν ἐν τῷ κατὰ Ἀλκιβιάδου λοιδορίασ γράφει οὕτωσ ι ἐπειδὴ ἐδοκιμάσθησ ὑπὸ τῶν ἐπιτρόπων, παραλαβὼν παρ’ αὐτῶν τὰ σαυτοῦ χρήματα ᾤχου ἀποπλέων εἰσ Ἄβυδον, οὔτε χρέοσ ’ἴδιον σαυτοῦ πραξόμενοσ οὐδὲν οὔτε προξενίασ οὐδεμιᾶσ ἕνεκεν, ἀλλὰ τῇ σαυτοῦ παρανομίᾳ καὶ ἀκολασίᾳ τῆσ γνώμησ ὁμοίουσ ἔργων τρόπουσ μαθησόμενοσ παρὰ τῶν ἐν Ἀβύδῳ γυναικῶν, ὅπωσ ἐν τῷ ἐπιλοίπῳ βίῳ ἔχοισ χρῆσθαι αὐτοῖσ, ἀπώλοντο δὲ καὶ Μάγνητεσ οἱ πρὸσ τῷ Μαιάνδρῳ διὰ τὸ πλέον ἀνεθῆναι, ὥσ φησι Καλλῖνοσ ἐν τοῖσ Ἐλεγείοισ καὶ Ἀρχίλοχοσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:68)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:68)
- εὐθὺσ μὲν οὖν ἀποπλέων ὁ Ἀλκιβιάδησ ἀφείλετο Μεσσήνην Ἀθηναίουσ. (Plutarch, , chapter 22 1:1)
(플루타르코스, , chapter 22 1:1)