Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπονέμω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπονέμω

Structure: ἀπο (Prefix) + νέμ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to portion out, impart, assign, to assign or take to oneself, to feed on, to help oneself to a share of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπονέμω ἀπονέμεις ἀπονέμει
Dual ἀπονέμετον ἀπονέμετον
Plural ἀπονέμομεν ἀπονέμετε ἀπονέμουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπονέμω ἀπονέμῃς ἀπονέμῃ
Dual ἀπονέμητον ἀπονέμητον
Plural ἀπονέμωμεν ἀπονέμητε ἀπονέμωσιν*
OptativeSingular ἀπονέμοιμι ἀπονέμοις ἀπονέμοι
Dual ἀπονέμοιτον ἀπονεμοίτην
Plural ἀπονέμοιμεν ἀπονέμοιτε ἀπονέμοιεν
ImperativeSingular ἀπονέμε ἀπονεμέτω
Dual ἀπονέμετον ἀπονεμέτων
Plural ἀπονέμετε ἀπονεμόντων, ἀπονεμέτωσαν
Infinitive ἀπονέμειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπονεμων ἀπονεμοντος ἀπονεμουσα ἀπονεμουσης ἀπονεμον ἀπονεμοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπονέμομαι ἀπονέμει, ἀπονέμῃ ἀπονέμεται
Dual ἀπονέμεσθον ἀπονέμεσθον
Plural ἀπονεμόμεθα ἀπονέμεσθε ἀπονέμονται
SubjunctiveSingular ἀπονέμωμαι ἀπονέμῃ ἀπονέμηται
Dual ἀπονέμησθον ἀπονέμησθον
Plural ἀπονεμώμεθα ἀπονέμησθε ἀπονέμωνται
OptativeSingular ἀπονεμοίμην ἀπονέμοιο ἀπονέμοιτο
Dual ἀπονέμοισθον ἀπονεμοίσθην
Plural ἀπονεμοίμεθα ἀπονέμοισθε ἀπονέμοιντο
ImperativeSingular ἀπονέμου ἀπονεμέσθω
Dual ἀπονέμεσθον ἀπονεμέσθων
Plural ἀπονέμεσθε ἀπονεμέσθων, ἀπονεμέσθωσαν
Infinitive ἀπονέμεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπονεμομενος ἀπονεμομενου ἀπονεμομενη ἀπονεμομενης ἀπονεμομενον ἀπονεμομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐσχάτησ ἀδικίασ τὸ τοιοῦτον, ὡσ φαῖεν ἂν καὶ οἱ ἄριστοι τῶν νομοθετῶν, οἱο͂ν ὁ Σόλων καὶ ὁ Δράκων, ἔνορκον ποιησάμενοι τοῖσ δικασταῖσ τὸ ὁμοίωσ ἀμφοῖν ἀκροᾶσθαι καὶ τὸ τὴν εὔνοιαν ἴσην τοῖσ κρινομένοισ ἀπονέμειν, ἄχρι ἂν ὁ τοῦ δευτέρου λόγοσ παρατεθεὶσ θατέρου χείρων ἢ ἀμείνων φανῇ· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 8:4)
  • ὅστισ μὲν οὖν σεμνύνεται πολίτησ ὢν εὐδαίμονοσ πόλεωσ, ἀγνοεῖν μοι δοκεῖ τίνα χρὴ τιμὴν ἀπονέμειν τῇ πατρίδι, καὶ ὁ τοιοῦτοσ δῆλόσ ἐστιν ἀχθόμενοσ ἄν, εἰ μετριωτέρασ ἔλαχε τῆσ πατρίδοσ· (Lucian, Patriae Encomium, (no name) 2:1)
  • ἐνταῦθα, ὦ φίλε Κέλσε, εἰ δεῖ τἀληθῆ λέγειν, συγγνώμην χρὴ ἀπονέμειν τοῖσ Παφλαγόσι καὶ Ποντικοῖσ ἐκείνοισ, παχέσι καὶ ἀπαιδεύτοισ ἀνθρώποισ, εἰ ἐξηπατήθησαν ἁπτόμενοι τοῦ δράκοντοσ ‐ καὶ γὰρ τοῦτο παρεῖχεν τοῖσ βουλομένοισ ὁ Ἀλέξανδροσ ‐ ὁρῶντέσ τε ἐν ἀμυδρῷ τῷ φωτὶ τὴν κεφαλὴν δῆθεν αὐτοῦ ἀνοίγουσὰν τε καὶ συγκλείουσαν τὸ στόμα, ὥστε πάνυ τὸ μηχάνημα ἐδεῖτο Δημοκρίτου τινὸσ ἢ καὶ αὐτοῦ Ἐπικούρου ἢ Μητροδώρου ἤ τινοσ ἄλλου ἀδαμαντίνην πρὸσ τὰ τοιαῦτα τὴν γνώμην ἔχοντοσ, ὡσ ἀπιστῆσαι καὶ ὅπερ ἦν εἰκάσαι, καὶ εἰ μὴ εὑρεῖν τὸν τρόπον ἐδύνατο, ἐκεῖνο γοῦν προπεπεισμένου, ὅτι λέληθεν αὐτὸν ὁ τρόποσ τῆσ μαγγανείασ, τὸ δ’ οὖν πᾶν ψεῦδόσ ἐστι καὶ γενέσθαι ἀδύνατον. (Lucian, Alexander, (no name) 17:1)
  • ληφθέντα μὲν γάρ τινα τῶν πολιτῶν ἄγεσθαι παρὰ τὸν ἀγωνοθέτην, ὅτι βαπτὸν ἔχων ἱμάτιον ἐθεώρει, τοὺσ δὲ ἰδόντασ ἐλεῆσαί τε καὶ παραιτεῖσθαι καὶ τοῦ κήρυκοσ ἀνειπόντοσ, ὅτι παρὰ τὸν νόμον ἐποίησεν ἐν τοιαύτῃ ἐσθῆτι θεώμενοσ, ἀναβοῆσαι μιᾷ φωνῇ πάντασ ὥσπερ ἐσκεμμένουσ, συγγνώμην ἀπονέμειν αὐτῷ τοιαῦτά γε ἀμπεχομένῳ· (Lucian, Nigrinus, Nigrinou Fiaosofia 14:2)
  • ταύτην δ’ αὐτὸσ ἔφη τοῖσ τὴν Ἥραν θεραπεύουσι μόνοισ ἀπονέμειν δῶρον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 13 2:1)

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION