Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπονέμω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπονέμω

Structure: ἀπο (Prefix) + νέμ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to portion out, impart, assign, to assign or take to oneself, to feed on, to help oneself to a share of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπονέμω ἀπονέμεις ἀπονέμει
Dual ἀπονέμετον ἀπονέμετον
Plural ἀπονέμομεν ἀπονέμετε ἀπονέμουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπονέμω ἀπονέμῃς ἀπονέμῃ
Dual ἀπονέμητον ἀπονέμητον
Plural ἀπονέμωμεν ἀπονέμητε ἀπονέμωσιν*
OptativeSingular ἀπονέμοιμι ἀπονέμοις ἀπονέμοι
Dual ἀπονέμοιτον ἀπονεμοίτην
Plural ἀπονέμοιμεν ἀπονέμοιτε ἀπονέμοιεν
ImperativeSingular ἀπονέμε ἀπονεμέτω
Dual ἀπονέμετον ἀπονεμέτων
Plural ἀπονέμετε ἀπονεμόντων, ἀπονεμέτωσαν
Infinitive ἀπονέμειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπονεμων ἀπονεμοντος ἀπονεμουσα ἀπονεμουσης ἀπονεμον ἀπονεμοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπονέμομαι ἀπονέμει, ἀπονέμῃ ἀπονέμεται
Dual ἀπονέμεσθον ἀπονέμεσθον
Plural ἀπονεμόμεθα ἀπονέμεσθε ἀπονέμονται
SubjunctiveSingular ἀπονέμωμαι ἀπονέμῃ ἀπονέμηται
Dual ἀπονέμησθον ἀπονέμησθον
Plural ἀπονεμώμεθα ἀπονέμησθε ἀπονέμωνται
OptativeSingular ἀπονεμοίμην ἀπονέμοιο ἀπονέμοιτο
Dual ἀπονέμοισθον ἀπονεμοίσθην
Plural ἀπονεμοίμεθα ἀπονέμοισθε ἀπονέμοιντο
ImperativeSingular ἀπονέμου ἀπονεμέσθω
Dual ἀπονέμεσθον ἀπονεμέσθων
Plural ἀπονέμεσθε ἀπονεμέσθων, ἀπονεμέσθωσαν
Infinitive ἀπονέμεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπονεμομενος ἀπονεμομενου ἀπονεμομενη ἀπονεμομενης ἀπονεμομενον ἀπονεμομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δέ τισ ἀπονέμει τῷ πατρὶ τὴν δικαίαν τιμήν, ὥσπερ καὶ ὁ νόμοσ καὶ ἡ φύσισ κελεύει, προσηκόντωσ ἂν τὴν πατρίδα προτιμήσαι· (Lucian, Patriae Encomium, (no name) 4:2)
  • ἀλλ’ εἰ τοῖσ καθ’ ἕνα τισ ἀπονέμει χάριν, ὥσπερ ἐστὶ δίκαιον, ἐπειδὰν εὖ πάθῃ πρόσ τινοσ, πολὺ μᾶλλον προσήκει τὴν πατρίδα τοῖσ καθήκουσιν ἀμείβεσθαι· (Lucian, Patriae Encomium, (no name) 7:4)
  • Ἀθηνόδωροσ Σάνδωνοσ Ταρσεὺσ Στωϊκόσ, ὃσ καὶ διδάσκαλοσ ἐγένετο Καίσαροσ Σεβαστοῦ θεοῦ, ὑφ’ οὗ ἡ Ταρσέων πόλισ καὶ φόρων ἐκουφίσθη, δύο καὶ ὀγδοήκοντα ἔτη βιοὺσ ἐτελεύτησεν ἐν τῇ πατρίδι, καὶ τιμὰσ ὁ Ταρσέων δῆμοσ αὐτῷ κατ’ ἔτοσ ἕκαστον ἀπονέμει ὡσ ἡρ́ωϊ. (Lucian, Macrobii, (no name) 21:2)
  • ἀλλ’ ὥσπερ ἀπὸ κλήρου ἀπονέμει τοῖσ προσώποισ τὰ προστυχόντα τῶν ὀνομάτων, καὶ οὐκ ἂν διαγνοίησ εἴθ’ υἱόσ ἐστιν εἴτε πατὴρ εἴτ’, ἄγροικοσ εἴτε θεὸσ εἴτε γραῦσ εἴθ’ ἡρ̀ωσ ὁ διαλεγόμενοσ. (Plutarch, Comparationis Aristophanis et Menandri compendium, section 1 11:1)
  • Πανύασισ δ’ ὁ ἐποποιὸσ τὴν μὲν πρώτην πόσιν ἀπονέμει Χάρισιν, ̔̀ Ὥραισ, καὶ Διονύσῳ, τὴν δὲ δευτέραν Ἀφροδίτῃ καὶ πάλιν Διονύσῳ, Ὕβρει δὲ καὶ Ἄτῃ τὴν τρίτην. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 3 2:3)

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION