- ζωγρεῖτ οὐ κακὸν ἄνδρα καὶ ἄξια δέχθε ἄποινα, χαλκόν τε χρυσόν τε, τὰ δὴ φιλέουσι σοφοί περ. (Lucian, Piscator, (no name) 3:7)
(루키아노스, Piscator, (no name) 3:7)
- καὶ τῆς Βρισηϊ´δος τὴν ἀφαίρεσιν εἰς τὴν Ἄτην ἀναφέρων ὁ Ἀγαμέμνων, ὅμως ἂψ ἐθέλει ἀρέσαι, δόμεναὶ τ ἀπερείσι ἄποινα. (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 5:1)
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 12 5:1)
- καὶ τῆς Βρισηϊ´δος τὴν ἀφαίρεσιν εἰς τὴν Ἄτην ἀναφέρων ὁ Ἀγαμέμνων, ὅμως ἂψ ἐθέλω ἀρέσαι, δόμεναί τ ἀπερείσι ἄποινα. (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 1:4)
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 12 1:4)
- ἄνδρα ἐλθεῖν πρεσβύτην Χρύσην ὀνόματι εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἀχαιῶν, Ἀπόλλωνος ἱερέα, θυγατέρα αἰχμάλωτον λυσόμενον, οὖσαν παρὰ τῷ Ἀγαμέμνονι, σκῆπτρον δὲ δὴ χρυσοῦν ἔχοντα καὶ περὶ τῷ σκήπτρῳ στέμματα τοῦ θεοῦ, κομίζειν δὲ καὶ ἄποινα οὐκ ὀλίγιστα [τὰ δὲ] εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς ἱκετεύειν πάντας μέν, διαφερόντως δὲ τοὺς Ἀτρείδας, συνευχόμενον ἐκείνοις μὲν ἑλεῖν τὴν Τροίαν καὶ σωθῆναι οἴκαδε, αὑτῷ δὲ ὑπάρξαι λύσασθαι τὴν κόρην, πάντως δὲ προσήκειν αὐτοῖς αἰδεσθῆναι τὸν θεόν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:8)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 2:8)
- οὗ σφιν κακῶν ὕψιστ ἐπαμμένει παθεῖν, ὕβρεως ἄποινα κἀθέων φρονημάτων: (Aeschylus, Persians, episode, iambics 2:5)
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics 2:5)
