- ζωγρεῖτ’ οὐ κακὸν ἄνδρα καὶ ἄξια δέχθε ἄποινα, χαλκόν τε χρυσόν τε, τὰ δὴ φιλέουσι σοφοί περ. (Lucian, Piscator, (no name) 3:7)
(루키아노스, Piscator, (no name) 3:7)
- καὶ τῆσ Βρισηΐδοσ τὴν ἀφαίρεσιν εἰσ τὴν Ἄτην ἀναφέρων ὁ Ἀγαμέμνων, ὅμωσ ἂψ ἐθέλει ἀρέσαι, δόμεναὶ τ’ ἀπερείσι’ ἄποινα. (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 5:1)
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 12 5:1)
- καὶ τῆσ Βρισηΐδοσ τὴν ἀφαίρεσιν εἰσ τὴν Ἄτην ἀναφέρων ὁ Ἀγαμέμνων, ὅμωσ ἂψ ἐθέλω ἀρέσαι, δόμεναί τ’ ἀπερείσι’ ἄποινα. (Plutarch, De cohibenda ira, section 12 1:4)
(플루타르코스, De cohibenda ira, section 12 1:4)
- ἄνδρα ἐλθεῖν πρεσβύτην Χρύσην ὀνόματι εἰσ τὸ στρατόπεδον τῶν Ἀχαιῶν, Ἀπόλλωνοσ ἱερέα, θυγατέρα αἰχμάλωτον λυσόμενον, οὖσαν παρὰ τῷ Ἀγαμέμνονι, σκῆπτρον δὲ δὴ χρυσοῦν ἔχοντα καὶ περὶ τῷ σκήπτρῳ στέμματα τοῦ θεοῦ, κομίζειν δὲ καὶ ἄποινα οὐκ ὀλίγιστα [τὰ δὲ] εἰσ τοὺσ Ἀχαιοὺσ ἱκετεύειν πάντασ μέν, διαφερόντωσ δὲ τοὺσ Ἀτρείδασ, συνευχόμενον ἐκείνοισ μὲν ἑλεῖν τὴν Τροίαν καὶ σωθῆναι οἴκαδε, αὑτῷ δὲ ὑπάρξαι λύσασθαι τὴν κόρην, πάντωσ δὲ προσήκειν αὐτοῖσ αἰδεσθῆναι τὸν θεόν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 2:8)
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 2:8)
- οὗ σφιν κακῶν ὕψιστ’ ἐπαμμένει παθεῖν, ὕβρεωσ ἄποινα κἀθέων φρονημάτων· (Aeschylus, Persians, episode, iambics 2:5)
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics 2:5)
