- καὶ πῶσ σὺ φιλεῖσ, ὃσ τοῦτον ὁρῶν οἰκοῦντ’ ἐν ταῖσ φιδάκναισι καὶ γυπαρίοισ καὶ πυργιδίοισ ἔτοσ ὄγδοον οὐκ ἐλεαίρεισ, ἀλλὰ καθείρξασ αὐτὸν βλίττεισ; (Aristotle, Agon, Epirrheme 1:2)
(아리스토텔레스, Agon, Epirrheme 1:2)
- αὐτὸσ δὲ τῇ Πηνελόπῃ παρακαθήμενοσ θυμῷ μὲν γοόωσαν ἑὴν ἐλέαιρε γυναῖκα, ὀφθαλμοὶ δ’ ὡσ εἰ κέρα ἕστασαν ἠὲ σίδηροσ, ἀτρέμασ ἐν βλεφάροισιν. (Plutarch, De garrulitate, section 8 3:2)
(플루타르코스, De garrulitate, section 8 3:2)
- ἀκούεισ γὰρ λεγούσησ ἕξω δ’ ἠύτε περ κρατερὴ δρῦσ ἠὲ σίδηροσ αὐτὸσ δὲ τῇ Πηνελόπῃ παρακαθήμενοσ θυμῷ μὲν γοόωσαν ἑὴν ἐλέαιρε γυναῖκα, ὀφθαλμοὶ δ’ ὡσ εἰ κέρα ἕστασαν ἠὲ σίδηροσ, ἀτρέμασ ἐν βλεφάροισιν. (Plutarch, De garrulitate, section 8 8:1)
(플루타르코스, De garrulitate, section 8 8:1)
- αὐτὰρ Ὀδυσσεὺσ θυμῷ μὲν γοόωσαν ἑὴν ἐλέαιρε γυναῖκα, ὀφθαλμοὶ δ’ ὡσ εἰ κέρα ἕστασαν ἠὲ σίδηροσ ἀτρέμασ ἐν βλεφάροισι, δόλῳ δ’ ὅ γε δάκρυα ἔκευθεν. (Plutarch, De virtute morali, section 4 6:1)
(플루타르코스, De virtute morali, section 4 6:1)
- ἄριστα δ’ ὁ ποιητὴσ τὸ συμπαθοῦν καὶ συγκατασχηματιζόμενον τῷ λόγῳ τοῦ ἀλόγου παρίστησι διὰ τούτων ὣσ τῆσ τήκετο καλὰ παρήια δακρυχεούσησ, κλαιούσησ ἑὸν ἄνδρα παρήμενον αὐτὰρ Ὀδυσσεὺσ θυμῷ μὲν γοόωσαν ἑὴν ἐλέαιρε γυναῖκα, ὀφθαλμοὶ δ’ ὡσ εἰ κέρα ἕστασαν ἠὲ σίδηροσ ἀτρέμασ ἐν βλεφάροισι, δόλῳ δ’ ὅ γε δάκρυα κεῦθεν. (Plutarch, De virtute morali, section 4 1:2)
(플루타르코스, De virtute morali, section 4 1:2)
- δὴ γὰρ μέγα σ’ ἅζομαι ἠδ’ ἐλεαίρω ἀχνυμένην περὶ παιδὶ τανυσφύρῳ· (Anonymous, Homeric Hymns, 10:4)
(익명 저작, Homeric Hymns, 10:4)
- καί σε μάλ’ ἐκπάγλωσ ὀλοφύρομαι ἠδ’ ἐλεαίρω, οὕνεκεν ἡμετέροιο λυγροῦ μετὰ δαίμονοσ ἔσχεσ, ὅσθ’ ἡμῖν ἐφύπερθε κάρησ βαρὺσ αἰωρεῖται. (Theocritus, Idylls, 43)
(테오크리토스, Idylls, 43)