- 문장 내 검색

헬라어 문장 내 검색 Language

ἴσθι μοι δώσων ἄποινα τῆσδε μωρίας χάριν.?
(아이스킬로스, 아가멤논, episode, close20)
οὗ σφιν κακῶν ὕψιστ ἐπαμμένει παθεῖν, ὕβρεως ἄποινα κἀθέων φρονημάτων:
(아이스킬로스, 페르시아인들, episode, iambics 2:5)
σὺ δὲ πολλὰ καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲς Ἀφροδίτην 11:24)
τὸν δὴ ἔπειτα γόασκε διαμπερὲς ἤματα πάντα καί μιν Ζεὺς ἐλέησε, δίδου δέ οἱ υἱο῀ς ἄποινα, ἵππους ἀρσίποδας, τοί τ ἀθανάτους φορέουσι.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲς Ἀφροδίτην 22:3)
Ἔνθα ποτὲ προμολοῦσαν Ἀρητιάδα Μελανίππην ἡρ´ως Ἡρακλέης ἐλοχήσατο, καί οἱ ἄποινα Ἱππολύτη ζωστῆρα παναίολον ἐγγυάλιξεν ἀμφὶ κασιγνήτης:
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 16:12)
ἄνδρα ἐλθεῖν πρεσβύτην Χρύσην ὀνόματι εἰς τὸ στρατόπεδον τῶν Ἀχαιῶν, Ἀπόλλωνος ἱερέα, θυγατέρα αἰχμάλωτον λυσόμενον, οὖσαν παρὰ τῷ Ἀγαμέμνονι, σκῆπτρον δὲ δὴ χρυσοῦν ἔχοντα καὶ περὶ τῷ σκήπτρῳ στέμματα τοῦ θεοῦ, κομίζειν δὲ καὶ ἄποινα οὐκ ὀλίγιστα [τὰ δὲ] εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς ἱκετεύειν πάντας μέν, διαφερόντως δὲ τοὺς Ἀτρείδας, συνευχόμενον ἐκείνοις μὲν ἑλεῖν τὴν Τροίαν καὶ σωθῆναι οἴκαδε, αὑτῷ δὲ ὑπάρξαι λύσασθαι τὴν κόρην, πάντως δὲ προσήκειν αὐτοῖς αἰδεσθῆναι τὸν θεόν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασις. 2:8)
ὥστ ἄποινα ὀφείλεις μοι, καὶ εἰ τοῦτ αἰτιᾷ, δικαίως αἰτιᾷ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ παραφθέγματος 25:4)
τοῦ δὲ Ἀβδαγάσου κελεύοντος συγχώρημα αὐτῷ γενέσθαι κτείναντα αὐτὸν ἄποινα ἀπολαβεῖν ὑπὲρ ὧν ὑβρίσειεν εἰς τὴν Παρθυαίων ἀρχήν "ἀλλ οὐκ ἄν, εἶπεν ὁ βασιλεύς, συγχώρημα διδοίην ἐπ ἀνδρὶ πίστει τῇ εἰς ἐμὲ τεθαρρηκότι καὶ προσέτι δεξιάν τε πέμψας καὶ θεῶν ὁρ´κοις πιθανὸς γενέσθαι σπουδάσας.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 395:1)
ἔχων αὐτομόλους ἄνδρας καὶ πυνθανόμενος τούτων, ἐξεκάλεε πέμπων κήρυκα ὀνομαστὶ λέγων τῶν Ἀργείων τοὺς ἐν τῷ ἱρῷ ἀπεργμένους, ἐξεκάλεε δὲ φὰς αὐτῶν ἔχειν τὰ ἄποινα.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 79 2:2)
ἄποινα δὲ ἐστὶ Πελοποννησίοισι δύο μνέαι τεταγμέναι κατ ἄνδρα αἰχμάλωτον ἐκτίνειν.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 79 2:3)
νῦν ὦν ἄποινά μοι τάδε ἐθέλω ἐπιθεῖναι, ἀντὶ μὲν χρημάτων τῶν ἔλαβον ἐκ τοῦ ἱροῦ ἑκατὸν τάλαντα καταθεῖναι τῷ θεῷ, ἀντὶ δ ἐμεωυτοῦ καὶ τοῦ παιδὸς ἀποδώσω τάλαντα διηκόσια Ἀθηναίοισι περιγενόμενος.
(헤로도토스, The Histories, book 9, chapter 120 4:1)
ὃ γὰρ ἦλθε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν λυσόμενός τε θύγατρα φέρων τ ἀπερείσι ἄποινα, στέμματ ἔχων ἐν χερσὶν ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος χρυσέῳ ἀνὰ σκήπτρῳ, καὶ λίσσετο πάντας Ἀχαιούς, Ἀτρεΐδα δὲ μάλιστα δύω, κοσμήτορε λαῶν:
(호메로스, 일리아스, Book 1 3:4)
παῖδα δ ἐμοὶ λύσαιτε φίλην, τὰ δ ἄποινα δέχεσθαι, ἁζόμενοι Διὸς υἱὸν ἑκηβόλον Ἀπόλλωνα.
(호메로스, 일리아스, Book 1 3:6)
ἔνθ ἄλλοι μὲν πάντες ἐπευφήμησαν Ἀχαιοὶ αἰδεῖσθαί θ ἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα:
(호메로스, 일리아스, Book 1 4:1)
οὔ τ ἄρ ὅ γ εὐχωλῆς ἐπιμέμφεται οὐδ ἑκατόμβης, ἀλλ ἕνεκ ἀρητῆρος ὃν ἠτίμης Ἀγαμέμνων, οὐδ ἀπέλυσε θύγατρα καὶ οὐκ ἀπεδέξατ ἄποινα, τοὔνεκ ἄρ ἄλγε ἔδωκεν ἑκηβόλος ἠδ ἔτι δώσει:?
(호메로스, 일리아스, Book 1 13:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION