Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄπιστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄπιστος ἄπιστος ἄπιστον

Structure: ἀ (Prefix) + πιστ (Stem) + ος (Ending)

Sense

  1. not to be trusted, (of persons and their acts) untrustworthy, faithless, groundless
  2. (of reports and the like) incredible

Examples

  • εἰ γὰρ ἀγαθά μοι μηνύσετε, οὐκ εἰσ ἀπίστουσ δεσπότασ βαλεῖσ χάριν. (Euripides, Ion, episode21)
  • ἔπειτα κατὰ τὸ μηδὲν αὐτῇ μυθῶδεσ προσάψαι, μηδ’ εἰσ ἀπάτην καὶ γοητείαν τῶν πολλῶν ἐκτρέψαι τὴν γραφήν, ὡσ οἱ πρὸ αὐτοῦ πάντεσ ἐποίησαν, Λαμίασ τινὰσ ἱστοροῦντεσ ἐν ὕλαισ καὶ νάπαισ ἐκ γῆσ ἀνἱεμένασ, καὶ Ναΐδασ ἀμφιβίουσ ἐκ Ταρτάρων ἐξιούσασ καὶ διὰ πελάγουσ νηχομένασ καὶ μιξόθηρασ, καὶ ταύτασ εἰσ ὁμιλίαν ἀνθρώποισ συνερχομένασ, καὶ ἐκ θνητῶν καὶ θείων συνουσιῶν γονὰσ ἡμιθέουσ, καὶ ἄλλασ τινὰσ ἀπίστουσ τῷ καθ’ ἡμᾶσ βίῳ καὶ πολὺ τὸ ἀνόητον ἔχειν δοκούσασ ἱστορίασ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 6 1:2)
  • ἅμα δὲ τῆσ ἐσθῆτοσ διασχών ἐξέφηνε κατὰ τῶν στέρνων ὠτειλὰσ ἀπίστουσ τὸ πλῆθοσ. (Plutarch, Aemilius Paulus, chapter 31 5:2)
  • εὐθὺσ οὖν ὁ Ἀλκιβιάδησ ἐνέκειτο μετὰ κραυγῆσ καὶ ὀργῆσ, ὥσπερ οὐκ ἀδικῶν, ἀλλ’ ἀδικούμενοσ, ἀπίστουσ καὶ παλιμβόλουσ ἀποκαλῶν καὶ μηδὲν ὑγιὲσ μήτε πρᾶξαι μήτ’ εἰπεῖν ἥκοντασ, ἐπηγανάκτει δ’ ἡ βουλή, καὶ ὁ δῆμοσ ἐχαλέπαινε, τὸν δὲ Νικίαν ἔκπληξισ εἶχε καὶ κατήφεια τῶν ἀνδρῶν τῆσ μεταβολῆσ, ἀγνοοῦντα τὴν ἀπάτην καὶ τὸν δόλον. (Plutarch, , chapter 14 9:1)
  • καὶ γὰρ ἡμεῖσ τὴν βλασφημίαν ὅτι δυσμενείασ σημεῖόν ἐστι προβαλλόμεθα, καὶ τοὺσ κακῶσ ἡμᾶσ λέγοντασ ἐχθροὺσ νομίζομεν ὡσ καὶ κακῶσ φρονοῦντασ, ὁρᾷσ δ’ οἱᾶ περὶ τῶν θεῶν οἱ δεισιδαίμονεσ φρονοῦσιν, ἐμπλήκτουσ ἀπίστουσ, εὐμεταβόλουσ τιμωρητικοὺσ ὠμοὺσ μικρολύπουσ ὑπολαμβάνοντεσ, ἐξ ὧν ἀνάγκη καὶ μισεῖν τὸν δεισιδαίμονα καὶ φοβεῖσθαι τοὺσ θεούσ. (Plutarch, De superstitione, section 114)

Synonyms

  1. incredible

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION