Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐὰν τοὺσ προκαταλαμβάνοντασ τὰ κοινὰ καὶ φιλάνθρωπα τῶν ὀνομάτων, ἀπίστουσ δ’ ὄντασ τοῖσ ἤθεσι, φυλάξησθε.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2481)
ἀλλ’ αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ μάλιστα ὑπέδακνεν αὐτούσ, τὸ ἀπίστουσ ἐσ τὴν πατρίδα διὰ τὸν Σερτώριον γενομένουσ ἀπιστεῖσθαι καὶ πρὸσ αὐτοῦ, οὐδ’ ἠξίουν διὰ τοὺσ αὐτομολήσαντασ οἱ παραμένοντεσ κατεγνῶσθαι.
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, chapter 13 6:4)
ὡσ οὐδέν ἐστι συνθηκῶν παραβάσεωσ μᾶλλον, ὃ τοὺσ ἁμαρτάνοντασ ἀπίστουσ ἐσ ἅπαντα ποιεῖ καὶ φίλοισ καὶ πολεμίοισ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 9 4:5)
ἔπειτα τοσούτῳ χεῖρον ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ καὶ πονηρότερον τὸ τοῖσ εὐτυχοῦσιν ἀπίστουσ εἶναι, ὅσῳπερ οἱ μὲν τοὺσ ἐν ταῖσ συμφοραῖσ προϊέμενοι κἂν ἀδυναμίαν εἰπεῖν ἔχοιεν, δι’ ἣν οὐχ οἱοῖ́ τ’ εἰσὶν αὐτοὺσ ἐξελέσθαι, οἱ δὲ τοῖσ εὖ πράττουσι δυσμεναίνοντεσ φθόνου καὶ βασκανίασ καὶ οὐδεμιᾶσ πολιτικῆσ αἰτίασ δόξαν σχοῖεν ἂν λοιπήν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ β# ὑπὲρ Θηβαίων πρῶτος 12:8)
περὶ δὲ τῶν συνθηκῶν τοσαύτη τῶν λόγων χρῆσίσ ἐστιν ὅσον αὔξειν ἢ καθαιρεῖν, ἢ πιστὰσ ποιεῖν ἢ ἀπίστουσ ‐ ἐὰν μὲν αὐτῷ ὑπάρχωσι, πιστὰσ καὶ κυρίασ, ἐπὶ δὲ τοῦ ἀμφισβητοῦντοσ τοὐναντίον.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 20:1)
πρὸσ μὲν οὖν τὸ πιστὰσ ἢ ἀπίστουσ κατασκευάζειν οὐδὲν διαφέρει τῆσ περὶ τοὺσ μάρτυρασ πραγματείασ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 21:1)
τὸ γὰρ τοὺσ πολεμήσοντασ Φιλίππῳ γεγενῆσθαι καὶ χώραν ὅμορον καὶ δύναμίν τινα κεκτημένουσ, καὶ τὸ μέγιστον ἁπάντων, τὴν ὑπὲρ τοῦ πολέμου γνώμην τοιαύτην ἔχοντασ ὥστε τὰσ πρὸσ ἐκεῖνον διαλλαγὰσ πρῶτον μὲν ἀπίστουσ, εἶτα τῆσ ἑαυτῶν πατρίδοσ νομίζειν ἀνάστασιν, δαιμονίᾳ τινὶ καὶ θείᾳ παντάπασιν ἐοίκεν εὐεργεσίᾳ.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 2:2)
ἐκείνοισ δὲ τοῖσ προτέροισ ψηφίσμασι, τοῖσ οὖσιν ἐννόμοισ καὶ σῴζουσι τὴν ὑμετέραν χώραν, ταὐτὰ γράφων ἔννομά τ’ ἔγραψα καὶ ἐξήλεγχον τὸν Φίλιππον, ὅτι ἐξηπάτα ὑμᾶσ καὶ οὐκ ἐπανορθώσασθαι ἐβούλετο τὴν εἰρήνην, ἀλλὰ τοὺσ ὑπὲρ ὑμῶν λέγοντασ ἀπίστουσ καταστῆσαι.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ Ἁλοννήσου 32:2)
τρία γὰρ τὰ μέγιστ’ ὀνείδη κτᾶται, φθονεροὺσ ἀπίστουσ ἀχαρίστουσ εἶναι δοκεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 14:5)
φέρε γὰρ πρὸσ Διόσ, τίσ ἔστιν ὅστισ εὖ ποιεῖν ὑμᾶσ βουλήσεται, μέλλων, ἂν μὲν ἀποτύχῃ, παραχρῆμα δίκην δώσειν τοῖσ ἐχθροῖσ, ἂν δὲ κατορθώσῃ, τὰσ χάριτασ παρ’ ὑμῶν ἀπίστουσ ἕξειν;
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 87:2)
ὅταν ὧν ἐδώκατέ τῳ πρότερόν τι, τοῦτ’ ἀφέλησθε, καὶ τὰσ ὑπολοίπουσ ἀπίστουσ ποιήσετε πάσασ δωρειάσ.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 160:3)
ὡσ δ’ ἁπλῶσ εἰπεῖν, οὐκ, εἰ τῶν πάντων ἀδικήσομέν τιν’ ἢ μείζον’ ἢ ἐλάττονα, δεινόν ἐστιν, ἀλλ’ εἰ τὰσ τιμάσ, αἷσ ἂν ἀντ’ εὖ ποιήσωμέν τινασ, ἀπίστουσ καταστήσομεν·
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 164:1)
ἀλλ’ ὅμωσ οὕτωσ ἐχόντων τούτων μικρὰ λαμβάνειν καὶ τοὺσ ἀπίστουσ φίλουσ καὶ τὸ κινδυνεύειν ἀντὶ τοῦ μετ’ ἀσφαλείασ ζῆν ὁρᾶτε προῃρημένον αὐτόν.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 163:3)
Μαρτυρίαι βούλομαι δ’ ὑμῖν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τὴν δίκην διηγήσασθαι, ὅθεν ἐγένετό μοι πρὸσ Θεόφημον, ἵνα εἰδῆτε ὅτι οὐ μόνον ἐμοῦ ἀδίκωσ κατεδικάσατο, ἐξαπατήσασ τοὺσ δικαστάσ, ἀλλὰ καὶ τῆσ βουλῆσ ἅμα τῶν πεντακοσίων τῇ αὐτῇ ψήφῳ, καὶ ἄκυρα μὲν ἐποίησεν τὰ δικαστήρια τὰ ὑμέτερα, ἄκυρα δὲ τὰ ψηφίσματα καὶ τοὺσ νόμουσ, ἀπίστουσ δὲ τὰσ ἀρχὰσ κατέστησεν ὑμῖν καὶ τὰ γράμματα τὰ ἐν ταῖσ στήλαισ.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 22:4)
οὗτοι δὲ πολλὴν μὲν τῆσ παραλίου νέμονται, οὐκ ὀλίγην δὲ καὶ τῆσ εἰσ μεσόγειον ἀνηκούσησ χώρασ, τόν τε λαὸν ἀμύθητον ἔχοντεσ καὶ θρεμμάτων ἀγέλασ ἀπίστουσ τοῖσ πλήθεσιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 43 4:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION