Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνήκεστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνήκεστος ἀνήκεστη ἀνήκεστον

Structure: ἀ (Prefix) + νηκεστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)ke/omai

Sense

  1. not to be healed, incurable, irreparable, fatal, irreparable injuries
  2. implacable
  3. damaging beyond remedy, deadly, with barbarous cruelty

Examples

  • προστετάχαμεν ἅμα τῷ προσπεσεῖν τὴν ἐπιστολὴν τήνδε αὐθωρεὶ τοὺσ ἐννεμομένουσ σὺν γυναιξὶ καὶ τέκνοισ μετὰ ὕβρεων καὶ σκυλμῶν ἀποστεῖλαι πρὸσ ἡμᾶσ ἐν δεσμοῖσ σιδηροῖσ πάντοθεν κατακεκλεισμένουσ, εἰσ ἀνήκεστον καὶ δυσκλεῆ πρέποντα δυσμενέσι φόνον. (Septuagint, Liber Maccabees III 3:25)
  • τοῖσ δὲ Ἰουδαίοισ ἀνήκεστον πένθοσ ἦν καὶ πανόδυρτοσ μετὰ δακρύων βοή, στεναγμοῖσ πεπυρωμένησ τῆσ αὐτῶν πάντοθεν καρδίασ, ὀλοφυρομένων τὴν ἀπροσδόκητον ἐξαίφνησ ἐπικριθεῖσαν αὐτοῖσ ὀλεθρίαν. (Septuagint, Liber Maccabees III 4:2)
  • παρελθὼν οὖν ἄκλητοσ οὐκ εὐθὺσ ἰασάμην οὐ γὰρ οὕτω ποιεῖν ἔθοσ ἐστὶν ἡμῖν οὐδὲ ταῦτα ἡ τέχνη παραινεῖ, ἀλλὰ πάντων πρῶτον τοῦτο διδασκόμεθα συνορᾶν εἴτε ἰάσιμόν ἐστι τὸ νόσημα εἴτε ἀνήκεστον καὶ ὑπερβεβηκὸσ τοὺσ ὁρ́ουσ τῆσ τέχνησ. (Lucian, Abdicatus, (no name) 4:5)
  • ὃσ δέ κε τέτμῃ ἀταρτηροῖο γενέθλησ, ζώει ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων ἀλίαστον ἀνίην θυμῷ καὶ κραδίῃ, καὶ ἀνήκεστον κακόν ἐστιν. (Hesiod, Theogony, Book Th. 57:7)
  • καὶ σὺ ἴθι τῇ κακίᾳ νόσον ἀνήκεστον νοσῶν καὶ ὀλέθριον, ἀποκρύπτων τοὺσ φθόνουσ, τὰσ δεισιδαιμονίασ, ὥσπερ τινὰσ σφυγμούσ, δεδιὼσ παρασχεῖν τοῖσ νουθετεῖν καὶ ἰᾶσθαι δυναμένοισ. (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 2 4:2)

Synonyms

  1. implacable

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION