Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

πυθέσθαι δ’ οὐδέν ἐστ’ ἔξω δρόμου, πόθεν χοὰσ ἔπεμψεν, ἐκ τίνοσ λόγου μεθύστερον τιμῶσ’ ἀνήκεστον πάθοσ;
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 1:4)
ἀξιοῦντι δὲ τῷ Σιλανῷ τοὺσ ἄνδρασ ἐσχάτῃ κολάσει μετιέναι πολλοὶ συνετίθεντο, ἑώσ, ἐπὶ Νέρωνα τῆσ γνώμησ περιιούσησ, ὁ Νέρων ἐδικαίου φυλάττειν αὐτούσ, μέχρι Κατιλίναν ἐξέλωσι πολέμῳ καὶ τὰ ἀκριβέστατα μάθωσι, Γάιόσ τε Καῖσαρ οὐ καθαρεύων μὲν ὑπονοίασ μὴ συνεγνωκέναι τοῖσ ἀνδράσι, Κικέρωνοσ δ’ οὐ θαρροῦντοσ καὶ τόνδε, ὑπεραρέσκοντα τῷ δήμῳ, ἐσ τὸν ἀγῶνα προβαλέσθαι, προσετίθει διαθέσθαι τοὺσ ἄνδρασ Κικέρωνα τῆσ Ἰταλίασ ἐν πόλεσιν αἷσ ἂν αὐτὸσ δοκιμάσῃ, μέχρι Κατιλίνα καταπολεμηθέντοσ ἐσ δικαστήριον ὑπαχθῶσι, καὶ μηδὲν ἀνήκεστον ἐσ ἄνδρασ ἐπιφανεῖσ ᾖ πρὸ λόγου καὶ δίκησ ἐξειργασμένοσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 1 5:7)
καὶ οἱ μὲν οὕτωσ ἐποίουν, ὁ δὲ Καῖσαρ οὐδὲν ἀνήκεστον ἁμαρτεῖν δόξαντι Λεπίδῳ Λιβύην ἀντὶ τῶν προτέρων ἐθνῶν ἐνήλλασσε καὶ τὰ λοιπὰ τῶν ἐπὶ ταῖσ προγραφαῖσ δεδημευμένων διεπίπρασκε.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 2 1:5)
οἱ δὲ τρεῖσ ἐντυχόντεσ τῷ Καίσαρι ἀνεμίμνῃσκον τοῦ γένουσ τῶν στρατῶν ἑνὸσ ἑκατέροισ ὄντοσ καὶ στρατειῶν ὁμοῦ γενομένων καὶ φιλίασ τῶν ἐπιφανῶν καὶ ἀρετῆσ προγόνων οὐκ ἐσ ἀνήκεστον τὰσ διαφορὰσ προαγαγόντων·
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 5 2:3)
Πομπηίῳ δὲ οὐ συνέθετο μὲν συμμαχήσειν ὁ Ἀντώνιοσ, πολεμούμενοσ δ’ ὑπὸ σοῦ προσλήψεσθαι σύμμαχον ἢ καὶ σοὶ συναλλάξειν, οὐδὲν ἀνήκεστον οὐδ’ ἐκεῖνον εἰργασμένον.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 7 3:6)
ἐπεὶ δὲ ἠγείρετο τὸ Ῥωμαίων καὶ τὰ πολλὰ τῆσ ἐσφετερισμένησ ἀρχῆσ ἀνελάμβανον, ἔπειθεν ὁ Βλάτιοσ τὸν ἐχθρὸν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ αὑτῷ συμφρονῆσαι μόνησ, μή τι πάθοι, Ῥωμαίων αὐτὴν βίᾳ λαβόντων, ἀνήκεστον.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 7 5:4)
προφέροντεσ δ’ ὑμῖν ὁρκίουσ θεοὺσ καὶ τύχην ἀνθρωπείαν καὶ τὴν φοβερωτάτην τοῖσ εὐτυχοῦσι Νέμεσιν, δεόμεθα μήτε ἐσ τὴν ὑμετέραν εὐπραγίαν ὑμᾶσ ὑβρίσαι, μήτε τὰσ ἡμετέρασ συμφορὰσ ἐσ ἀνήκεστον προαγαγεῖν, συγχωρῆσαι δ’, εἰ μὴ δίδοτε τὴν πόλιν ἔχειν, ἔσ γε τὴν σύγκλητον ἔτι πρεσβεῦσαι περὶ αὐτῆσ καὶ δεηθῆναι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 12 6:6)
οἱ δ’ οὐκ ἔφασαν αὐτοὺσ προσήσεσθαι πρίν τι ἀνήκεστον ἐσ πίστιν ἐργάσασθαι, δεικνύντεσ ὁμοῦ τὸν Μιθριδάτην.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 16 6:3)
Ἐξάνθρωποσ ἡ συμφορὴ, καὶ ἀτερπὴσ μὲν ἡ ὄψισ, ὀδυνηρὴ δὲ καὶ τῷ ὀρέοντι θέη· ἀνήκεστον δὲ τὸ δεινόν· ἀγνωσία δὲ ὑπὸ διαστροφῆσ καὶ τοῖσ φιλτάτοισ ἀνθρώποισ· εὐχὴ δὲ τοῖσι παρεοῦσι ἡ πρόσθεν οὐχ ὁσίη, νῦν ἀγαθὴ γίγνετα ι, ἀπελθέμεναι τοῦ βίου τὸν κάμνοντα, ἐσ ἀπαλλαγὴν ξὺν τῷ ζῆν καὶ τῶν πόνων καὶ τῶν ἀτερπέων κακῶν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ι’. Περὶ Πλευρίτιδοσ.50)
ἢν γὰρ τάδε μὲν μὴ ἀπογίγνηται, μίμνῃ δὲ ἡ σκοτοδίνη, ἢ χρόνῳ μακρῷ τελεωθῇ τοῖσι ἰδίοισι συμπτώμασι οὔ τινοσ ἀκεομένου, πάθοσ τὸ σκότωμα γίγνεται, ἐπ’ αἰτίῃ ὑγρῇ τε καὶ ψυχρῇ· ἀλλὰ καὶ ἀρχὴ παθέων ἄλλων, ἢν ἐσ ἀνήκεστον τραπῇ, μανίησ, μελαγχολίησ, ἐπιληψίησ, προσεπιγιγνομένων ἑκάστῃ τῶν ἰδίων ξυμπτωμάτων· σκοτάματοσ δὲ ἡ ἰδέα, βάροσ τῆσ κεφαλῆσ, ὀφθαλμῶν μαρμαρυγαὶ ἐπὶ πολλῷ τῷ σκοτώδεϊ· ἀγνωσίη ἑωυτέων τε καὶ τῶν πέλασ· καὶ ἢν ἐπ’ αὐξήσει ἡ νοῦσοσ γίγνηται, τά τε γυῖα λύονται, καὶ ἑρ́πονται χαμαί· ναυτίη καὶ ἔμετοσ φλέγματ οσ, ἢ χολωδέων, ξανθῶν, ἢ μελάνων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.19)
Ἢν δὲ ἐπὶ τρώματι ἄλγοσ ἐκφανῇ, τρῶμα μὲν ὀλέθριον· τὸ δὲ ἕλκοσ κἢν μὴ ἀρχῆθεν κτείνῃ, πυρετοῖσ ἢ φλεγμον ῇ ἀνήκεστον γίγνεται· λεπτὴ μὲν τὸ πάχοσ κύστισ· νεῦρον δὲ τὴν φυήν· τάπερ οὐδὲ σαρκοῦται οὔτε Ῥηϊδίωσ ἐπωτειλοῦται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.123)
πρόφασιν δὲ αἰτιῶνται ἀναίτιον, οἱ μὲν κρηπῖδοσ καινῆσ τρίβον, οἱ δὲ μακρὴν περίοδον · ἄλλοσ δὲ πληγὴν ἢ πάτημα· οὐδεὶσ δὲ φράσει τὴν οἴκοθεν οὖσαν, ἀτὰρ καὶ ἀκούσασι τοῖσι πάσχουσι τὸ ἀτρεκὲσ ἔδοξε ἄπιστον· διὰ τόδε ἐσ ἀνήκεστον ἐτράπη, ὅτιπερ τῇσι ἀρχῇσι ὁκότε ἀσθενεστάτη ἐστὶ ἡ νοῦσοσ, ὁ ἰητρὸσ οὐκ ἐνίσταται· ἢν δὲ χρόνῳ κρατυνθῇ, ἀνόνητοσ ἡ μελέτη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.319)
ἄμφω γὰρ ἐσ τὸ ἀνήκεστον ξυνᾴδοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.6)
κἢν ἐσ τὰ μεγάλα δηθύνῃ, ἐν ἕδρῃ ἵζει ἡ μελαγχολίη · καὶ ἢν πάντη τοῦ σώματοσ ἐνοικήσῃ, αἰσθήσεσι, γνώμῃ, αἵματι, χολῇ, λάβηται δὲ καὶ νεύρων, αὐτή τε ἐσ ἀνήκεστον τρέπεται, ἐντίκτει τε τῷ σκήνεϊ ἑτέρων νοσημάτων τόκουσ, σπασμοῦ , μανίησ, παραλύσιοσ · κἢν ἐκ μελαγχολίησ τάδε γίγνηται, τὰ ἐπιγιγνόμενα ἀνήκεστα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.185)
ἢν δὲ καὶ ἀπότοκοι τῶνδε νοῦσοι γένωνται, ὕδρωψ ἢ καχεξίη, ὀκέλλει τὸ κακὸν ἐσ ἀνήκεστον, .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.260)

SEARCH

MENU NAVIGATION