Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀνάρμοστος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀνάρμοστος ἀνάρμοστη ἀνάρμοστον

Structure: ἀ (Prefix) + ναρμοστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a(rmo/zw

Sense

  1. unsuitable, incongruous, disproportionate, out of tune
  2. impertinent, absurd
  3. unfitted, unprepared

Declension

First/Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διὸ τὴν ψυχὴν ἠρεμεῖν οὐκ ἐῶσιν, ἀλλ’ ὅτε μάλιστα δεῖται μονῆσ καὶ σιωπῆσ καὶ ὑποστολῆσ ὁ ἄνθρωποσ, τότ’ αὐτὸν εἰσ ὕπαιθρον ἕλκουσι, τότ’ ἀποκαλύπτουσιν οἱ θυμοὶ, αἱ φιλονεικίαι, οἱ ἔρωτεσ, αἱ λῦπαι, πολλὰ καὶ δρᾶν ἄνομα καὶ λαλεῖν ἀνάρμοστα τοῖσ καιροῖσ ἀναγκαζόμενον. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 3:2)
  • ὕπαιθρον ἕλκουσι, τότ’ ἀποκαλύπτουσιν οἱ θυμοὶ αἱ φιλονεικίαι οἱ ἔρωτεσ αἱ λῦπαι, πολλὰ καὶ δρᾶν ἄνομα καὶ λαλεῖν ἀνάρμοστα τοῖσ καιροῖσ ἀναγκαζόμενον. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 3 10:1)
  • "ἐπαινεῖσ, ὃσ ἐφορεύων Φρύνιδοσ τοῦ μουσικοῦ σκεπάρνῳ τὰσ δύο τῶν ἐννέα χορδῶν ἐξέτεμε, καὶ τοὺσ ἐπὶ Τιμοθέῳ πάλιν τὸ αὐτὸ τοῦτο πράξαντασ, ἡμᾶσ δὲ μέμφῃ τρυφὴν καὶ πολυτέλειαν καὶ ἀλαζονείαν ἐκ τῆσ Σπάρτησ ἀναιροῦντασ, ὥσπερ οὐχὶ κἀκείνων τὸ ἐν μουσικῇ σοβαρὸν καὶ περιττὸν ὅπωσ ἐνταῦθα μὴ προέλθῃ φυλαττομένων, ὅπου γενομένων βίων καὶ τρόπων ἀμετρία καὶ πλημμέλεια τὴν πόλιν ἀσύμφωνον καὶ ἀνάρμοστον ἑαυτῇ πεποίηκεν. (Plutarch, Agis, chapter 10 4:1)
  • καὶ οἱ μὲν πολλοὶ ἴσωσ καὶ ταῦτά σου ἐπαινέσονται, οἱ ὀλίγοι δὲ ἐκεῖνοι, ὧν σὺ καταφρονεῖσ, μάλα ἡδὺ καὶ ἐσ κόρον γελάσονται, ὁρῶντεσ τὸ ἀσύμφυλον καὶ ἀνάρμοστον καὶ δυσκόλλητον τοῦ πράγματοσ. (Lucian, Quomodo historia conscribenda sit, chapter 111)
  • οὐκ ἀνάρμοστον δὲ καὶ τούτου τοῦ συγγράμματοσ τέλοσ εἰληφότοσ, ἑταῖρε Τιμόκρατεσ, αὐτοῦ καταπαύσω τὸν λόγον, μὴ καὶ ἡμᾶσ τισ οἰηθῇ κατὰ τὸν Ἐμπεδοκλέα ἰχθῦσ ποτε γεγονέναι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 691)
  • ἀλλ’ ἡ σχεδὸν ἀλόγιστόσ τε καὶ ἄτακτοσ ἀσχήμων τε καὶ ἄρρυθμοσ ἀνάρμοστόσ τε φορά, καὶ πάνθ’ ὁπόσα κακοῦ κεκοινώνηκέν τινοσ, ἐπιλέλειπται παντὸσ ἀριθμοῦ, καὶ δεῖ τοῦθ’ οὕτω διανοεῖσθαι τὸν μέλλοντα εὐδαίμονα τελευτήσειν· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 38:2)
  • αὐτὸν ἐννοῆσαι, τῶν ἀνδρῶν ἐπιφανέντων, μή ποτε ἡ συνήθησ κρᾶσισ αὐτῷ τοῦ οἴνου πρὸσ ἐκείνουσ ἀνειμένη καὶ ἀνάρμοστόσ ἐστιν. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 5, 18:1)
  • "τῶν δὲ κωμῳδιῶν ἡ μὲν ἀρχαία διὰ τὴν ἀνωμαλίαν ἀνάρμοστοσ ἀνθρώποισ πίνουσιν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 10:8)
  • ὁμοῦ δὲ μιγέντοσ σιδηροῦ ἀργυρῷ καὶ χαλκοῦ χρυσῷ ἀνομοιότησ ἐγγενήσεται καὶ ἀνωμαλία ἀνάρμοστοσ, ἃ γενόμενα, οὗ ἂν ἐγγένηται, ἀεὶ τίκτει πόλεμον καὶ ἔχθραν. (Plato, Republic, book 8 52:1)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION