Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄνανδρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄνανδρος ἄνανδρος ἄνανδρον

Structure: ἀ (Prefix) + νανδρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)nh/r

Sense

  1. unmanly; cowardly
  2. not married

Examples

  • ὑπὲρ ὧν ἐγὼ δέομαι καὶ ἱκετεύω πολλὴν πρόνοιαν ποιήσασθαι, καὶ μὴ τοῖσ ἐχθροῖσ αὐτοὺσ μηδ’ ἀνάνδρῳ καὶ γυναικείῳ τὴν ὀργὴν ἀνθρώπῳ παραδοῦναι. (Aeschines, Speeches, , section 1792)
  • ὃ γὰρ νυνδὴ ἔλεγον, ὑπάρχει τούτῳ τῷ ἀνθρώπῳ, κἂν πάνυ εὐφυὴσ ᾖ, ἀνάνδρῳ γενέσθαι φεύγοντι τὰ μέσα τῆσ πόλεωσ καὶ τὰσ ἀγοράσ, ἐν αἷσ ἔφη ὁ ποιητὴσ τοὺσ ἄνδρασ ἀριπρεπεῖσ γίγνεσθαι, καταδεδυκότι δὲ τὸν λοιπὸν βίον βιῶναι μετὰ μειρακίων ἐν γωνίᾳ τριῶν ἢ τεττάρων ψιθυρίζοντα, ἐλεύθερον δὲ καὶ μέγα καὶ ἱκανὸν μηδέποτε φθέγξασθαι. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 235:2)
  • Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν τοῦτον Θεόδοτοσ Αἰτωλικῇ μέν, οὐκ ἀνάνδρῳ δ’ ἐπεβάλετο τόλμῃ καὶ πράξει. (Polybius, Histories, book 5, chapter 81 1:1)

Synonyms

  1. not married

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION