Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄνανδρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄνανδρος ἄνανδρος ἄνανδρον

Structure: ἀ (Prefix) + νανδρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)nh/r

Sense

  1. unmanly; cowardly
  2. not married

Examples

  • ἰτέον, ὡσ ἄνανδρον ἀκλεῶσ κατθανεῖν. (Euripides, episode, trochees 2:1)
  • τὴν γεῦσιν ἀλλὰ διαβάλλει καὶ κατηγορεῖ τὴν φαυλότητα πρὶν ἢ βλαβῆναι τἄλλα δ’ οὐκ ἐνοχλεῖ, καθάπερ ὑμῖν, τὰ θυμιάματα καὶ κινάμωμα καὶ νάρδουσ καὶ φύλλα καὶ καλάμουσ Ἀραβικοὺσ, μετὰ δεινῆσ τινοσ καὶ δευσοποιοῦ φαρμακίδοσ τέχνησ, μυρεψικῆσ ὄνομα, συνάγειν εἰσ ταὐτὸ καὶ συμφαγεῖν ἀναγκάζουσα, χρημάτων πολλῶν ἡδυπάθειαν ἄνανδρον καὶ κορασιώδη καὶ πρὸσ οὐδὲν οὐδαμῶσ χρήσιμον ὠνουμένουσ. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7 4:1)
  • κοινὸν δ’ ἐπ’ ἀμφοτέρων λαβὼν τὸ ἁπαλὸν τὴν ἄνανδρον εἰσ τοῦτο πρόπτωσιν ἐπιστομίζει· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 8 2:3)
  • ταχὺ δὲ ποιησάμενοσ συνήθη, καὶ λόγων ἀκούσασ οὐχ ἡδονὴν ἄνανδρον ἐραστοῦ θηρεύοντοσ, οὐδὲ φιλημάτων καὶ ψαύσεωσ προσαιτοῦντοσ, ἀλλ’ ἐλέγχοντοσ τὸ σαθρὸν τῆσ ψυχῆσ αὐτοῦ καὶ πιεζοῦντοσ τὸν κενὸν καὶ ἀνόητον τῦφον, ἔπτηξ’ ἀλέκτωρ δοῦλοσ ὣσ κλίνασ πτερόν. (Plutarch, , chapter 4 3:1)
  • εἶναι μὲν γὰρ τιμὰσ γονέων ἐκγόνοισ καλὸσ θησαυρὸσ καὶ μεγαλοπρεπήσ, καταχρήσασθαι δὲ χρημάτων καὶ τιμῶν θησαυρῷ καὶ μὴ τοῖσ ἐκγόνοισ παραδιδόναι αἰσχρὸν καὶ ἄνανδρον ἀπορίᾳ ἰδίων αὐτοῦ κτημάτων τε καὶ εὐδοξιῶν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 30 3:2)

Synonyms

  1. not married

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION