Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄνανδρος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄνανδρος ἄνανδρος ἄνανδρον

Structure: ἀ (Prefix) + νανδρ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)nh/r

Sense

  1. unmanly; cowardly
  2. not married

Examples

  • καὶ ὑπὸ μὲν τοῦ τυράννου καταφρονηθῶμεν ὡσ ἄνανδροι, τὸν δὲ θεῖον ἡμῶν νόμον μέχρι θανάτου μὴ προασπίσαιμεν. (Septuagint, Liber Maccabees IV 6:21)
  • καί τοι λογισώμεθα. εἰ δειλόψυχοί τινεσ ἦσαν καὶ ἄνανδροι ἐν αὐτοῖσ, ποίοισ ἂν ἐχρήσαντο λόγοισ̣ οὐχὶ τούτοισ̣ (Septuagint, Liber Maccabees IV 8:16)
  • οἱ δὲ σώφρονεσ ἄνανδροι, καὶ οἱ συνετοὶ πρὸσ ἅπαντα ἐν ἅπασιν ἀργοί. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 29 3:6)
  • καὶ μὴν κἀκεῖθεν ἴδοι τισ ἂν ὡσ δεινὸν πεποίηκεν τὸ θεῖναι περὶ τῶν παρεληλυθότων τὸν νόμον, εἰ λογίσαιτο παρ’ αὑτῷ τί ποτ’ ἐστὶν ᾧ νόμοσ ὀλιγαρχίασ διαφέρει, καὶ τί δή ποθ’ οἱ μὲν ὑπὸ νόμων ἐθέλοντεσ ἄρχεσθαι σώφρονεσ καὶ χρηστοὶ νομίζονται, οἱ δ’ ὑπὸ τῶν ὀλιγαρχιῶν ἄνανδροι καὶ δοῦλοι. (Demosthenes, Speeches 21-30, 117:1)
  • "ταῦθ’ οἱ μὲν αὐστηροὶ καὶ χαρίεντεσ ἠγάπησαν ὑπερφυῶσ, οἱ δ’ ἄνανδροι καὶ διατεθρυμμένοι τὰ ὦτα δι’ ἀμουσίαν καὶ ἀπειροκαλίαν, οὕσ φησιν Ἀριστόξενοσ χολὴν ἐμεῖν, ὅταν ἐναρμονίου ἀκούσωσιν, ἐξέβαλον· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 7, 5:3)

Synonyms

  1. not married

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION