- ἀκολουθεῖ δὲ τῇ δειλίᾳ μαλακία, ἀνανδρία, ἀπονία, φιλοψυχία. (Aristotle, Virtues and Vices 32:3)
(아리스토텔레스, Virtues and Vices 32:3)
- ἐρεῖ δὲ δή τισ ὡσ ἀνανδρίᾳ χερῶν, πόλει παρόν σοι στέφανον εὐκλείασ λαβεῖν, δείσασ ἀπέστησ, καὶ συὸσ μὲν ἀγρίου ἀγῶνοσ ἥψω φαῦλον ἀθλήσασ πόνον, οὗ δ’ ἐσ κράνοσ βλέψαντα καὶ λόγχησ ἀκμὴν χρῆν ἐκπονῆσαι, δειλὸσ ὢν ἐφηυρέθησ. (Euripides, Suppliants, episode, iambic19)
(에우리피데스, Suppliants, episode, iambic19)
- ἀνανδρία γάρ, τὸ πλέον ὅστισ ἀπολέσασ τοὔλασσον ἔλαβε. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 9:7)
(에우리피데스, Phoenissae, episode, lyric 9:7)
- ὑπὲρ σοῦ καὶ ὑπὲρ ἡμῶν τῶν σῶν ἐπιτηδείων αἰσχύνομαι μὴ δόξῃ ἅπαν τὸ πρᾶγμα τὸ περὶ σὲ ἀνανδρίᾳ τινὶ τῇ ἡμετέρᾳ πεπρᾶχθαι, καὶ ἡ εἴσοδοσ τῆσ δίκησ εἰσ τὸ δικαστήριον ὡσ εἰσῆλθεν ἐξὸν μὴ εἰσελθεῖν, καὶ αὐτὸσ ὁ ἀγὼν τῆσ δίκησ ὡσ ἐγένετο, καὶ τὸ τελευταῖον δὴ τουτί, ὥσπερ κατάγελωσ τῆσ πράξεωσ, κακίᾳ τινὶ καὶ ἀνανδρίᾳ τῇ ἡμετέρᾳ διαπεφευγέναι ἡμᾶσ δοκεῖν, οἵτινέσ σε οὐχὶ ἐσώσαμεν οὐδὲ σὺ σαυτόν, οἱο͂́ν τε ὂν καὶ δυνατὸν εἴ τι καὶ μικρὸν ἡμῶν ὄφελοσ ἦν. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 18:1)
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 18:1)