Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀλλότριος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀλλότριος ἀλλοτρίᾱ ἀλλότριον

Structure: ἀλλοτρι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: a)/llos

Sense

  1. of or belonging to another
  2. foreign, strange, alien, (of persons)
  3. (of things)
  4. foreign to the subject, not to the purpose

Examples

  • καὶ μὴν καὶ τὸ συγγενὲσ τοῦ ἑταιρικοῦ ἀλλοτριώτερον ἐγένετο διὰ τὸ ἑτοιμότερον εἶναι ἀπροφασίστωσ τολμᾶν. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 31 1:2)
  • καὶ μὴν καὶ τὸ ξυγγενὲσ τοῦ ἑταιρικοῦ ἀλλοτριώτερον ἐγένετο, διὰ τὸ ἑτοιμότερον εἶναι ἀπροφασίστωσ τολμᾶν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 1 1:7)
  • ἐπειδὴ δ’ οὐκ ἐλάττω λόγον τἄλλα διεξιὼν ἀνήλωκε καὶ τὰ πλεῖστα κατεψεύσατό μου, ἀναγκαῖον εἶναι νομίζω καὶ δίκαιον ἅμα βραχέ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, περὶ τούτων εἰπεῖν πρῶτον, ἵνα μηδεὶσ ὑμῶν τοῖσ ἔξωθεν λόγοισ ἠγμένοσ ἀλλοτριώτερον τῶν ὑπὲρ τῆσ γραφῆσ δικαίων ἀκούῃ μου. (Demosthenes, Speeches 11-20, 14:2)
  • Ἔλεγε δὲ μηδὲν εἶναι τῆσ οἰήσεωσ ἀλλοτριώτερον πρὸσ κατάληψιν τῶν ἐπιστημῶν, μηδενόσ θ’ ἡμᾶσ οὕτωσ εἶναι ἐνδεεῖσ ὡσ χρόνου. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, ISTORIWN Z, Kef. a'. ZHNWN 23:1)
  • ὅ τε γὰρ βασιλεὺσ ἀλλοτριώτερον αἰεὶ διετέθη πρὸσ αὐτόν, οἵ τε φίλοι τοῦ Ἀλεξάνδρου καὶ πάντεσ οἱ περὶ τὴν αὐλὴν Μακεδόνεσ, φθονοῦντεσ αὐτοῦ τῇ ἀρετῇ, ἔπεισαν μὲν τὸν ἐπὶ τῆσ διακονίασ τεταγμένον ὑποβαλεῖν ὑπὸ τὸ προσκεφάλαιον χρυσοῦν ποτήριον, αὐτοὶ δὲ κατὰ τὸν ἑξῆσ πότον καταιτιασάμενοι κλοπὴν καὶ ποτήριον εὑρηκέναι προσποιηθέντεσ εἰσ αἰσχύνην καὶ ἀδοξίαν ἤγαγον τὸν Διώξιππον. (Diodorus Siculus, Library, book xvii, chapter 100 13:1)

Synonyms

  1. of or belonging to another

  2. foreign

  3. foreign to the subject

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION