뜻

1. 탐내는, 방탕한, 음탕한

1. licentious, intemperate, too intemperate

예문

• ἑτοιμάζονται ἀκολάστοις μάστιγες, καὶ τιμωρίαι ὁμοίως ἄφροσιν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 19:27)

  (70인역 성경, 잠언 19:27)

• ζημιουμένου ἀκολάστου πανουργότερος γίνεται ὁ ἄκακος, συνίων δὲ σοφὸς δέξεται γνῶσιν. (Septuagint, Liber Proverbiorum 21:10)

  (70인역 성경, 잠언 21:10)

• οὐκοῦν μηδὲ ἐκεῖνο ὑμᾶς ἔρωμαι, σέ τε καὶ τὴν Πρόνοιαν καὶ τὴν Εἱμαρμένην, τί δήποτε Φωκίων μὲν ὁ χρηστὸς ἐν τοσαύτῃ πενίᾳ καὶ σπάνει τῶν ἀναγκαίων ἀπέθανε καὶ Ἀριστείδης πρὸ αὐτοῦ, Καλλίας δὲ καὶ Ἀλκιβιάδης, ἀκόλαστα μειράκια, ὑπερεπλούτουν καὶ Μειδίας ὁ ὑβριστὴς καὶ Χάροψ ὁ Αἰγινήτης, κίναιδος ἄνθρωπος, τὴν μητέρα λιμῷ ἀπεκτονώς, καὶ πάλιν Σωκράτης μὲν παρεδόθη τοῖς ἕνδεκα, Μέλητος δὲ οὐ παρεδόθη, καὶ Σαρδανάπαλλος μὲν ἐβασίλευε θῆλυς ὤν, Γώχης δὲ ἀνὴρ ἐνάρετος ἀνεσκολοπίσθη πρὸς αὐτοῦ, διότι μὴ ἠρέσκετο τοῖς γιγνομένοις: (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 16:6)

  (루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 16:6)

• τὸ δὲ ἐλεύθερον οὐκ ἐν τῷ καταφρονεῖν τῶν ἀρχόντων ἀλλ ἐν τῷ τὰ κελευόμενα ποιεῖν τίθεσθαι, ἐξουσίαν τε οὐθενὶ τῶν ἀκολάστων ἐπιτρέπειν, ἀλλὰ τοῖς βελτίστοις ἀνατιθέναι τὰς ἀρχάς, τοιούτους ἔσεσθαι τοὺς ἄλλους ὑπολαμβάνοντας, οἱοί῀ περ ἂν ὦσιν οἱ τὴν πόλιν διοικοῦντες. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 8 1:1)

  (디오니시오스, De Isocrate, chapter 8 1:1)

• ἀνὴρ δὲ τίς ὢν ὅλως,^ καὶ ταῦτα παιδείᾳ σύντροφος καὶ φιλοσοφίᾳ τὰ μέτρια ὡμιληκώς, ἀφέμενος, ὦ Λυκῖνε, τοῦ περὶ τὰ βελτίω σπουδάζειν καὶ τοῖς παλαιοῖς συνεῖναι κάθηται καταυλούμενος, θηλυδρίαν ἄνθρωπον ὁρῶν ἐσθῆσι μαλακαῖς καὶ ᾄσμασιν ἀκολάστοις ἐναβρυνόμενον καὶ μιμούμενον ἐρωτικὰ γύναια, τῶν πάλαι τὰς μαχλοτάτας, Φαίδρας καὶ Παρθενόπας καὶ Ῥοδόπας τινάς, καὶ ταῦτα πάντα ὑπὸ κρούμασιν καὶ τερετίσμασι καὶ ποδῶν κτύπῳ, καταγέλαστα ὡς ἀληθῶς πράγματα καὶ ἥκιστα ἐλευθέρῳ ἀνδρὶ καὶ οἱῴ σοὶ πρέποντα · (Lucian, De saltatione, (no name) 2:1)

  (루키아노스, De saltatione, (no name) 2:1)

• ἔν τοι μυρίῳ στρατεύματι ἀκόλαστος ὄχλος ναυτική τ ἀναρχία κρείσσων πυρός, κακὸς δ ὁ μή τι δρῶν κακόν. (Euripides, Hecuba, episode 6:2)

  (에우리피데스, Hecuba, episode 6:2)

• οὔκ, ἀλλ ἀκόλαστός ἐστιν ἀεὶ τοὺς τρόπους. (Aristophanes, Plutus, Episode 1:42)

  (아리스토파네스, Plutus, Episode 1:42)

• ἐῶ λέγειν ὅσα ἄλλα λυπεῖ αὐτούς, υἱὸς ἀκόλαστος ἢ γυνὴ τοῦ οἰκέτου ἐρῶσα ἢ ἐρώμενος πρὸς ἀνάγκην μᾶλλον ἢ πρὸς ἡδονὴν συνών: (Lucian, Saturnalia, letter 2 5:1)

  (루키아노스, Saturnalia, letter 2 5:1)

• σὸν ἔργον ὦ πρεσβῦτα φροντίζειν ὅπῃ τὸν ἄνδρα κρατήσεις, ὡς οὗτος, εἰ μή τῳ πεποίθειν, οὐκ ἂν ἦν οὕτως ἀκόλαστος. (Aristophanes, Clouds, Agon, strophe1)

  (아리스토파네스, Clouds, Agon, strophe1)

• ὃ καὶ θαυμαστόν ἐστιν ὑπεναντίως γὰρ ἡ νεότης τοῦ μὲν ἐπίψογος καὶ ἀκόλαστος γεγονέναι δοκεῖ, τοῦ δὲ πεπαιδευμένη καὶ σώφρων, βελτίων οὖν ᾧ πρὸς τὸ βέλτιον ἡ μεταβολή: (Plutarch, Comparison of Lucullus and Cimon, chapter 1 4:1)

  (플루타르코스, Comparison of Lucullus and Cimon, chapter 1 4:1)

유사 형태

• ἀκόλαστος (83)
• ἀκόλαστον (77)
• ἀκολασίαν (65)
• ἀκολασίας (45)
• ἀκολασία (34)
• ἀκόλαστοι (30)
• ἀκολάστου (30)
• ἀκολάστους (22)
• ἀκολάστων (18)
• ἀκολασίᾳ (13)
• ἀκόλαστα (13)
• ἀκολάστως (13)
• ἀκολάστοις (12)
• ἀκολάστῳ (12)
• ἀκόλαστός (2)
• ἀκόλαστ (2)
• ἀκολασίαι (1)
• ἀκολασταίνει (1)
• ἀκόλασθ (1)
• ΑΚΟΛΑΣΤΟΝ (1)
• ἀκολάστω (1)
• ἀκολασταίνων (1)
• ἀκολασίην (1)
• ἀκολασίαις (1)
• ἀκολασταίνῃ (1)
• ἀκολαστοτάτη? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.