뜻

1. 뚱한, 언짢은, 시무룩한, 슬픈, 침울한, 우울한
2. 득표수가 같은

1. hard to appease, implacable, ill to please, peevish, morose
2. illpleased, with, displeasure

예문

• ὁ δὴ προσέχων τὴν διάνοιαν τοῖς Λυσίου λόγοις οὐχ οὕτως ἔσται σκαιὸς ἢ δυσάρεστος ἢ βραδὺς τὸν νοῦν, ὃς οὐχ ὑπολήψεται γινόμενα τὰ δηλούμενα ὁρᾶν. (Dionysius of Halicarnassus, chapter 7 1:1)

  (디오니시오스, chapter 7 1:1)

• λυπήσεσθε οὖν, ὡς τὸ εἰκός, καὶ δυσάρεστοι ἔσεσθε τὰ ἐπὶ τῆς οἰκίας, καὶ μάλιστα σύ, ὦ Τιμόλαε, ὁπόταν δέῃ σε τὸ αὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεως διαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ χαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλίους ἐκείνους ἅπαντας ἀπορρυέντας τῶν δακτύλων. (Lucian, 79:2)

  (루키아노스, 79:2)

• δυσάρεστος ἡμῶν καὶ φιλόψογος πόλις. (Euripides, episode16)

  (에우리피데스, episode16)

• χαλεπὸν μὲν οὖν ἄνδρας δυσαρέστους νουθετεῖν, οἳ τοὺς φιλεῖν μὲν βουλομένους δεδοίκατε, τοὺς δ οὐκ ἐθέλοντας ἀντιβολεῖθ ἑκάστοτε. (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 5:10)

  (아리스토파네스, Ecclesiazusae, Prologue 5:10)

• τοτὲ μὲν τὰ θεῶν οὐκ ὀρθωθέντ ἀνέτρεψε βίον, τοτὲ δ ἀνθρώπων γνῶμαι πολλαὶ καὶ δυσάρεστοι διέκναισαν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, anapests18)

  (에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, anapests18)

• κόλον γὰρ ἡ τροφή, ὅθεν καὶ ὁ βουκόλος καὶ ὁ δύσκολος, ὅς ἐστι δυσάρεστος καὶ σικχός, κοιλία τε ἡ τὴν τροφὴν δεχομένη, ψωμοκόλαφον δ εἴρηκε Δίφιλος ἐν Θησεῖ οὕτως: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 80 1:6)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 80 1:6)

• ταῦτα μέν τις εἶπεν ἀνὴρ δυσάρεστος, ὡς ἐγὼ δοκῶ, καὶ πολλὰ λελυπημένος κατὰ τὸν βίον, ὀψὲ παιδείας ἀληθοῦς ᾐσθημένος, οὐ μὴν ἀληθῆ γε οὐδὲ πρέποντα θεοῖς. (Dio, Chrysostom, Orationes, 40:1)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 40:1)

• σὺ δ ἀταλαίπωρος εἶ καὶ δυσάρεστος κἂν μὲν μόνος ᾖς, ἐρημίαν καλεῖς τοῦτο, ἂν δὲ μετὰ ἀνθρώπων, ἐπιβούλους λέγεις καὶ λῃστάς, μέμφῃ δὲ καὶ γονεῖς τοὺς σεαυτοῦ καὶ τέκνα καὶ ἀδελφοὺς καὶ γείτονας. (Epictetus, Works, book 1, 20:1)

  (에픽테토스, Works, book 1, 20:1)

유사 형태

• δυσάρεστον (8)
• δυσάρεστος (7)
• δυσαρεστεῖν (5)
• δυσαρεστεῖ (3)
• δυσαρεστήσεως (3)
• δυσάρεστοι (3)
• δυσαρέστους (2)
• δυσαρεστήσεις (2)
• δυσαρεστήσας (2)
• δυσαρέστως (2)
• δυσαρεστοῦντα (2)
• δυσαρεστήσειν (2)
• δυσαρέστου (1)
• δυσαρεστήσασα (1)
• δυσαρέστοις (1)
• δυσαρεστῶσιν (1)
• δυσαρεστεῖται (1)
• δυσαρέστησιν (1)
• δυσάρεστα (1)
• δυσαρεστήσῃ (1)
• δυσαρεστῆσαι (1)
• δυσαρεστήσωσι (1)
• δυσαρεστοῦσιν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.