Plato, Laws, book 10 2:

(플라톤, Laws, book 10 2:)

μετὰ δὲ τὰσ αἰκίασ περὶ παντὸσ ἓν εἰρήσθω τοιόνδε τι νόμιμον βιαίων πέρι· τῶν ἀλλοτρίων μηδένα μηδὲν φέρειν μηδὲ ἄγειν, μηδ’ αὖ χρῆσθαι μηδενὶ τῶν τοῦ πέλασ, ἐὰν μὴ πείσῃ τὸν κεκτημένον· ἐκ γὰρ δὴ τοῦ τοιούτου πάντα ἠρτημένα τά τε εἰρημένα κακὰ γέγονε καὶ ἔστι καὶ ἔσται. μέγιστα δὲ δὴ τῶν λοιπῶν αἱ τῶν νέων ἀκολασίαι τε καὶ ὕβρεισ, εἰσ μέγιστα δέ, ὅταν εἰσ ἱερὰ γίγνωνται, καὶ διαφερόντωσ αὖ μεγάλα, ὅταν εἰσ δημόσια καὶ ἅγια ἢ κατὰ μέρη κοινὰ φυλετῶν ἤ τινων ἄλλων τοιούτων κεκοινωνηκότων·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION