Ancient Greek-English Dictionary Language

αἴτιος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: αἴτιος αἰτίᾱ αἴτιον

Structure: αἰτι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ai)te/w

Sense

  1. causing, being the author of, responsible for
  2. to blame, blameworthy, guilty, reprehensible, culpable
  3. (substantive) defendant, accused, culprit

Examples

  • κρίνων κρίσεισ ἀδίκουσ καὶ τοὺσ μὲν ἀθῴουσ κατακρίνων, ἀπολύων δὲ τοὺσ αἰτίουσ, λέγοντοσ τοῦ Κυρίου. ἀθῷον καὶ δίκαιον οὐκ ἀποκτενεῖσ. (Septuagint, Liber Susanna 1:53)
  • καὶ ἀνέσπασεν αὐτόν, τοὺσ δὲ αἰτίουσ τῆσ ἀπωλείασ αὐτοῦ ἐνέβαλεν εἰσ τὸν λάκκον, καὶ κατεβρώθησαν παραχρῆμα ἐνώπιον αὐτοῦ. (Septuagint, Prophetia Danielis 12:54)
  • σοφία δὴ τοίνυν ἐστὶ γνῶσισ θείων καὶ ἀνθρωπίνων πραγμάτων καὶ τῶν τούτων αἰτίων. (Septuagint, Liber Maccabees IV 1:15)
  • τοῦτον δὲ τὸν Πλούτωνα τὴν παρ’ αὑτῷ πολιτείαν καὶ τὸν κάτω βίον καταστήσασθαι τοιοῦτον κεκληρῶσθαι μὲν γὰρ αὐτὸν ἄρχειν τῶν ἀποθανόντων, καταδεξάμενον δὲ αὐτοὺσ καὶ παραλαβόντα κατέχειν δεσμοῖσ ἀφύκτοισ, οὐδενὶ τὸ παράπαν τῆσ ἄνω ὁδοῦ ὑφιέμενον πλὴν ἐξ ἅπαντοσ τοῦ αἰῶνοσ πάνυ ὀλίγων ἐπὶ μεγίσταισ αἰτίαισ. (Lucian, (no name) 2:2)
  • τότε γὰρ οὐδὲ φωνὴν ἀκούειν ἔτι θέλουσι τῶν διαβαλλομένων ἢ τῶν ἀπολογουμένων, τὸ ἀξιόπιστον τῆσ κατηγορίασ ἐκ τῆσ πάλαι δοκούσησ φιλίασ προειληφότεσ, οὐδὲ τοῦτο λογιζόμενοι, ὅτι πολλαὶ πολλάκισ ἐν τοῖσ φιλτάτοισ μίσουσ παραπίπτουσιν αἰτίαι τοὺσ ἄλλουσ λανθάνουσαι· (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 24:5)
  • καὶ εἶπε Δαυὶδ τῷ Ἀβιάθαρ. ᾔδειν ὅτι ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὅτι Δωὴκ ὁ Σύροσ ὅτι ἀπαγγέλλων ἀπαγγελεῖ τῷ Σαούλ. ἐγώ εἰμι αἴτιοσ τῶν ψυχῶν οἴκου τοῦ πατρόσ σου. (Septuagint, Liber I Samuelis 22:22)
  • καὶ εἴ γε μὴ τῶν συνειλημμένων τισ ἀγανακτήσασ ἐπὶ τῇ τοῦ Ἀντιφίλου ἀναισχυντίᾳ καὶ τὸν ἄθλιον Ἀπελλῆν κατελεήσασ ἔφη μηδενὸσ αὐτοῖσ κεκοινωνηκέναι τὸν ἄνθρωπον, ἀπετέτμητο ἂν τὴν κεφαλὴν καὶ παραπολελαύκει τῶν ἐν Τύρῳ κακῶν οὐδὲν αὐτὸσ αἴτιοσ γεγονώσ. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 3:2)
  • οὐδεὶσ γὰρ ἂν ἀγαθὸσ κακῶν αἴτιοσ γένοιτο τῷ πλησίον, ἀλλ’ ἔστιν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἀφ’ ὧν εὖ ποιοῦσιν αὐτοὶ τοὺσ φίλουσ, οὐκ ἀφ’ ὧν τοὺσ ἄλλουσ ἀδικοῦντεσ αἰτιῶνται καὶ μισεῖσθαι παρασκευάζουσιν, εὐδοκιμεῖν δόξαν εὐνοίασ προσλαβόντεσ. (Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 7:3)
  • ἀλλ’ ἢ θεὸσ αἴτιοσ, ἢ γνῶμαι πολύπλαγκτοι βροτῶν ἄ]μερσαν ὑπέρτατον ἐκ χειρῶν γέρασ. (Bacchylides, , epinicians, ode 11 3:2)
  • ὦ Τρῶεσ ἀρηί̈φιλοι, Ζεὺσ ὑψιμέδων, ὃσ ἅπαντα δέρκεται, οὐκ αἴτιοσ θνατοῖσ μεγάλων ἀχέων, ἀλλ’ ἐν μέσῳ κεῖται κιχεῖν πᾶσιν ἀνθρώποισ Δίκαν ἰθεῖαν, ἁγνᾶσ Εὐνομίασ ἀκόλουθον καὶ πινυτᾶσ Θέμιτοσ· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 15 6:1)

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION